Κορινθιακή Ριβιέρα

Όλοι ξέρουμε ότι η ιστορία της Κορινθίας είναι συνυφασμένη με την ιστορία της Ελλάδας. Αυτό που ίσως δε γνωρίζετε είναι ότι όσο η Αθήνα ήταν συνδεδεμένη με τις τέχνες και τον πολιτισμό, η Σπάρτη με την αριστεία και την πολεμική τεχνική, η Κορινθία ήταν το Las Vegas της αρχαιότητας. Μπορεί να μην έβγαινε ο Frankie Blue Eyes στον Ακροκόρινθο κάθε Σάββατο αλλά όλα τα υπόλοιπα τα είχαμε.

Η Κορινθία είναι ο τόπος μου, είναι το χωριό μου και μπορώ όσο κοροϊδεύω τόσο να περηφανεύομαι. Πλέον περηφανεύομαι πολύ, στους φίλους μου και γενικώς. Σε όλους. Γιατί η Κορινθία σιγά σιγά γίνεται εκ νέου προορισμός -και όχι αποκλειστικά για τους Αθηναίους- όχι μόνο λόγω της εγγύτητας αλλά και λόγω των ανθρώπων της, που επενδύουν στη γαστρονομία, στην οινική κουλτούρα και στην παλιομοδίτικη φιλοξενία.

Δίπλα σχεδόν στο χωριό μου βρίσκεται ένας τόπος λατρείας, με καθημερινές σπονδές σφαγίων στους θεούς. Οι μυρωδιές και μόνο ικανές να σε προσυλητίσουν. Ή να σε κατευθύνουν. Το Βοχαϊκό, δίπλα σε παραδοσιακά μαγαζιά με γαργαλιστικές γουρνοπούλες και tiki bars, έχει αποκτήσει ένα τόπο υψηλής κρεατοσύνης, το Εβίβα. Οι αδερφοί Μαυρονάσιοι αποφάσισαν να αλλάξουν την ταβέρνα της πλατείας, επενδύοντας στην ταυτότητα του μαγαζιού. Για μένα αυτή είναι η ταβέρνα που θέλω και αναζητώ σήμερα. Από το υπέρτατο συκώτι και τις τραγανές τηγανιτές πατάτες, ως τα χειροποίητα λουκάνικα με ουίσκι και τα λουκουμένια αρνίσια παϊδάκια. Ρωτήστε αν έχει αρνί σούβλας ή στη λαδόκολλα και παραγγείλετε με κλειστά τα μάτια. Αλλιώς κατευθυνθείτε σε όλες τις ειδικές κοπές σε σιτεμένα μοσχάρια που μπορεί να βρει κανείς στο ψυγείο και στην καρδιά του Γιώργου Μαυρονάσιου, που είναι το χαμόγελο και η ψυχή της σάλας. Ο μόσχος ο σιτευτός πάντα ψημένος και σερβιρισμένος άψογα. Η λίστα των κρασιών θα ενθουσιάσει και θα εντυπωσιάσει με τις τιμές. Σοβαρές επιλογές από ολόκληρο τον ελληνικό αμπελώνα, μιας και ο Γιώργος είναι μέγας οινόφιλος. Εξηγείστε τι σας αρέσει, ρωτήστε και δε θα χάσετε. Ακούστε την πρότασή του για τη φιάλη που θα συνοδέψει τα μπριζολίδια. Η συλλογή έχει διαμάντια και τείνει να πέφτει διάνα. Αν και ρέπει προς ένα συγκεκριμένο νησί στις οινικές επιλογές του (Σαντορίνη γκουχ γκουχ), η Πελοπόννησος έχει την τιμητική της και ακολουθεί η υπόλοιπη Ελλάδα με τρέχουσες αλλά και πολλές παλιές χρονιές.

• Εβίβα Ταβέρνα
• Επαρ.Οδ. Βραχατίου – Νεμέας 255, Βοχαϊκό 200 06
• 2741056531
• Ανοιχτό όλο το χρόνο, καθημερινά πλην Τρίτης

Από την άλλη μεριά, στο δρόμο προς την Επίδαυρο, στην Αλμυρή θα βρείτε τον Κώστα Μπαμπαλίκη στο Αλμυρίκι του. Άλλο ένα προσωπικό στοίχημα που πέτυχε. Ένα κλασικό παραθαλάσσιο ταβερνάκι που απενδύθηκε την παλιά του στολή και μετατράπηκε σε ψαροφαγικό προορισμό. Και το κυριότερο, χωρίς να προσπαθεί να είναι κάτι άλλο. Με ένα μενού ψαριών και θαλασσινών που θα εντυπωσιάσει τον πρωτάρη επισκέπτη. Στη συνέχεια, επειδή θα πας και θα ξαναπάς, θα καταλάβεις ότι ο Κώστας κάνει το κέφι του στην κουζίνα κάθε μέρα. Από το σεβίτσε συναγρίδας ως τα εμπνευσμένα ντολμαδάκια θαλασσινών. Από τα φασολάκια με πηχτόγαλο και νεκταρίνια ως την αχτύπητη στήρα γιουβέτσι. Ναι, καλά διάβασες. Γιουβέτσι σήμα κατατεθέν. Εμπιστέψου την πρότασή του για τα ψάρια ημέρας και βλέποντας το λογαριασμό στο τέλος θα ψάχνεις το λάθος. Όμως αυτό είναι το Αλμυρίκι. Τίμιο και παθιασμένο συγχρόνως. Και μην ξεχνάμε το κρασί. Άλλος ένας τρελός οινόφιλος, που χαίρεται να προτείνει ποιοτικό εμφιαλωμένο κρασί από την Ελλάδα ή τον κόσμο στους πελάτες του από τη συναρπαστική κάβα του. Τι θα λέγατε να τον δοκιμάσετε ζητώντας του μια δύσκολη φιάλη; Μια πολύ δύσκολη φιάλη; Σας προετοιμάζω ότι μάλλον θα την έχει. Και μάλιστα σε προνομιακή τιμή. Τραπέζι στο βότσαλο λοιπόν, με τη θάλασσα να βρέχει τα πόδια και ηλιοβασίλεμα. Ειδυλλιακό σκηνικό. Ίσως στο τέλος της βραδιάς να έρθει και ο μάγειρας στο τραπέζι με το χαρακτηριστικό κασκέτο, τη λαμπερή ματιά και κάποια από τις σπουδαίες ιστορίες του.

• Αλμυρίκι
• Κάτω Αλμυρή, 20100
• 2741034230
• Ανοιχτό όλο το χρόνο, καθημερινά

Το εξωτικό Βραχάτι είναι ο τόπος με τον οποίο είναι συνδεδεμένα τα καλοκαίρια μου. Και οι χειμώνες, εδώ που τα λέμε, καθώς αποτελεί τη μισή μου καταγωγή. Ένα παραθαλάσσιο θέρετρο που έζησε μέρες δόξης στα 90’s και τώρα αναβιώνει μετά την κρίση ως εξαιρετικός και προσιτός προορισμός τόσο κοντά στην Αθήνα. Τελευταίο άφησα τον νεοεισαχθέντα στα οινικά πράγματα της ευρύτερης περιοχής και πιο συγκεκριμένα στην παραλία του Βραχατίου, το Salina. Παιδί της Ελίνας Καλπαξή και του Μάριου Χασούρα, οι οποίοι αποφάσισαν να γεμίσουν με το κομψό wine bistro το οινικό κενό που υπήρχε στη Βόχα. Μην αναρωτιέστε, έτσι λέγεται η ευρύτερη περιοχή. Ένας μικρός παράδεισος, με το στενό παραλιακό δρόμο να το χωρίζει από τη θάλασσα, ξεκίνησε πέρσι και φέτος ήδη εδραιώθηκε. Λειτουργεί ολημερίς σερβίροντας το μενού, που επιμελείται ο ίδιος ο Μάριος, τόσο στην παραλία όσο και στην όμορφη βεράντα. Έξυπνες μπρουσκέτες και πανίνι με ντόπια ολόφρεσκα υλικά, εξαιρετική πρόταση το σάντουιτς με το χοιρομέρι, υπέροχα επιλεγμένα ελληνικά τυριά έως και λαχταριστό καρπάτσο από το ψάρι της ημέρας. Αναπάντεχο; Πού να το δοκιμάσεις κιόλας. Η λίστα κρασιών είναι κατά βάση ελληνική από ολόκληρη την επικράτεια αλλά καθώς το πάθος της δοκιμής μας βασανίζει όλους, ρωτήστε και για επιλογές εκτός καταλόγου.

• Salina Wine Bistrot
• Γ. Μόραλη, Βραχάτι 200 06
• 2741054364
• Ανοιχτά Μάιο – Σεπτέμβριο

Και μην ξεχνάτε, περιμένουμε με ανυπομονησία την Osteria Greca, που ανοίγει τον Οκτώβρη στο Λαλιώτη στο νέο οινοποιείο της οικογένειας Παπαργυρίου. Ως τότε η Κορινθία είναι εδώ. (Πόσο θα ταίριαζε το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ εδώ, το ξέρω).

Ο τόπος για μένα προσδιορίζεται από τους ανθρώπους του. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι η πάλλουσα καρδιά των μαγαζιών τους. Ήταν άγνωστοι για εμάς, έγιναν γνωστοί και πια είμαστε στενοί φίλοι. Τόσο στενοί που μουρμουράμε από κοινού για την κατάντια του Θρύλου ή τηλεφωνούμε ο ένας στον άλλον βράδυ Τρίτης για να κουβεντιάσουμε την τελευταία οινική ανακάλυψη από την Αργεντινή ή τη Σύρο. Δικοί μας άνθρωποι. Τους αγαπάμε και τους στηρίζουμε ολόψυχα. Το αξίζουν.

Η Κορινθία είναι εδώ όντως, αλλαγμένη και ανανεωμένη. Άνοιξε και σας περιμένει.