Το κρασί, φίλοι μου, είναι κάτι πολύ σπουδαίο και εμείς οφείλουμε να ακολουθούμε ένα αυστηρό πρωτόκολλο όταν το απολαμβάνουμε.
Το κρασί πρέπει να το καταναλώνουμε κυρίως συνοδευόμενο από εκλεκτές παρασκευές. Φίνα οστρακοειδή, ντελικάτες τάρτες, προσεγμένα ψαρικά, σπάνιες κοπές και φυσικά μόνο τα πιο δυσεύρετα τυριά και αλλαντικά μπορούν να μπουν στο τραπέζι μας.
Το περιβάλλον επίσης παίζει τεράστιο ρόλο στην ιεροτελεστία του κρασιού και θα πρέπει να είναι αντίστοιχο. Λευκά λινά τραπεζομάντιλα, προσεγμένος φωτισμός, κλασική μουσική είναι απαραίτητα. Καλό θα είναι να υπάρχουν μερικές αναπαυτικές πολυθρόνες ή έστω δύο καναπέδες chesterfield.
Η παρέα θα πρέπει να ακολουθεί τις ίδιες γραμμές. Η περιβολή πρέπει να είναι πάντα επίσημη και η συζήτηση γύρω από το κρασί θα πρέπει να αφορά τις τεχνικές λεπτομέρειες της οργανοληπτικής δοκιμής και τίποτε άλλο.
Σουβλάκια, πατάρια αποθήκης, συνδαιτημόνες με φόρμες πριν από αγώνα, αυτοσχέδια πλατό με προϊόντα super market και κυρίως εκφράσεις του τύπου “ΩΝΣΓ”, “Τι κρασάρα είναι αυτή”, “Σαν τις Ρωσίδες δεν έχει” και λοιπές λιμανίσιες προσφωνήσεις, απαγορεύονται ρητώς.
Στις φωτογραφίες βλέπετε ομάδα Βιναλιστών σε κινηματογραφικά studio στην Καλλιθέα, κατά τα γυρίσματα του πρόσφατου διαφημιστικού κατά του ελαφρολαϊκού χαρακτήρα του κρασιού.
Leave a comment