Δεν έχω κρύψει ποτέ την αγάπη μου για το Αγιωργίτικο και τη γενέτειρά του, έτσι μόλις έμαθα για το Masterclass που ήταν προγραμματισμένο στα πλαίσια των Μεγάλων Ημερών της Νεμέας, έτρεξα να δηλώσω συμμέτοχή. Την ευθύνη της βραδιάς είχε ο MW Γιάννης Καρακάσης και θέμα συζήτησης το διαφορετικό terroir που έχουν τα διάφορα αμπελοτόπια της περιοχής.
Terroir στη Νεμέα. Ακούγεται οξύμωρο από όποια πλευρά και να το δει κανείς. Από τη μια, κρασιά μαζικής παραγωγής έχουν δημιουργήσει την εικόνα πως η περιοχή είναι χαμηλής δυναμικής, παρά τις δεκάδες εμβληματικές ετικέτες της. Μια περιοχή κατάλληλη κυρίως για απλά κρασιά, που όλα μοιάζουν μεταξύ τους. Από την άλλη, είναι η μεγαλύτερη οινοπαραγωγική ζώνη της Ελλάδας. Με ένα ποικιλόμορφο ανάγλυφο και διαφορετική γεωλογία στις υποζώνες, πως μπορούμε ακόμα να μη μιλάμε για την διαφορετικότητα κάθε σημείου; Αυτό ακριβώς ήταν το ερώτημα της βραδιάς.
Το σημείο που έλαβε χώρα το masterclass είναι ονειρικό. Στην αυλή του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου της αρχαίας Νεμέας, το σκηνικό ήταν καθηλωτικό. Τα αρχαία που βρίσκονταν στο φόντο της εκδήλωσης συνέδεαν την περίσταση με την ιστορία του τόπου. Μια αρχαία οινοποαραγωγική ζώνη, ψάχνει να βρει τον δρόμο για την επόμενη, ακόμα πιο λαμπρή ημέρα της.
Η εκδήλωση ήταν χωρισμένη σε τέσσερα flights των τριών κρασιών έκαστο. Περιοχές με παραπλήσιο προφίλ και κρασιά που είχαν κατά το δυνατόν κοινά χαρακτηριστικά, μπήκαν δίπλα δίπλα, σε αναζήτηση τυπικότητας.
- Αρχαία Νεμέα και Ξηρόκαμπος
- Αχλαδιάς και Λεόντιο
- Κούτσι
- Ασπρόκαμπος
Τα κρασιά που δοκιμάσαμε:
Αρχαία Νεμέα και Ξηρόκαμπος
- 🍷 Νεμέα 2019, Κτήμα Παλυβού
- 🍷 Nεμέα 2019, Κτήμα Παπαϊωάννου
- 🍷 Νεμέα 2019, Κτήμα Σπυρόπουλου
Αχλαδιάς και Λεόντιο
- 🍷 Νεμέα 2020, Κτήμα Μητραβέλα
- 🍷 Γη φωτός Νεμέα 2019, Οινοποιείο Αθανασίου
- 🍷 Νεμέα 2017, Κτήμα Ράπτη
Κούτσι
- 🍷 Νεμέα Classic 2019, Κτήμα Δρυόπη
- 🍷 Νεμέα Reserve 2019, Οινοποιείο Σεμέλη
- 🍷 Κτήμα Γαίας Νεμέα 2019, Γαία Οινοποιητική
Ασπρόκαμπος
- 🍷 Μαύρος Κώνος Νεμέα 2020, Κτήμα Στροφιλιά
- 🍷 Νεμέα 2019, Κτήμα Μπίζιος
- 🍷 Grand Cuvee 2017, Κτήμα Σκούρα
Προσωπικά συμπεράσματα
Χωρίς να διεκδικώ δάφνες οινοκριτικού, οφείλω να ομολογήσω τα κρασιά από το Κούτσι και τον Ασπρόκαμπο ήταν αυτά με την εντονότερη επίδραση του terroir στο ποτήρι μου. Στις υπόλοιπες τριάδες, δεν αναγνώρισα την τυπικότητα κάθε περιοχής. Τα κρασιά είχαν κοινά χαρακτηριστικά, αλλά το ίδιο θα συνέβαινε ακόμα και αν τα flights ήταν ανάμικτα. Το Αγιωργίτικο ήταν παρών, το terroir ίσως. Αυτό δεν τα έκανε λιγότερο απολαυστικά. Η Νεμέα του Μητραβέλα, ήταν ίσως το αγαπημένο μου κρασί της βραδιάς. Ο Μαύρος Κώνος της Στροφιλιάς επίσης, μας δείχνει ποια μπορεί να είναι η επόμενη ημέρα της μεγάλης αυτής δύναμης που ακούει στο όνομα Νεμέα ενώ η Δρυόπη μας δείχνει πως ένα κλασσικό κρασί μπορεί να κρατά διαχρονικά τον πήχη ψηλά.
Κοινό χαρακτηριστικό πολλών κρασιών ήταν η έντονη παρουσία του βαρελιού που ίσως -μαζί με το φρεσκοκομμένο γρασίδι του χώρου- να κάλυπτε πολλά αρώματα από την αδύναμη μύτη μου. Θα ήθελα να δω περισσότερες προσπάθειες και πειραματισμούς από τους παραγωγούς. Μου λείπουν Νεμέες που θα έχουν σαφείς επιρροές από το γη και το αμπέλι. Ίσως μια συλλογική προσπάθεια χρήσης παρόμοιων πρακτικών σε single vineyard κρασιά διαφορετικών παραγωγών, να μας δώσουν την ταυτότητα κάθε τόπου πιο ξεκάθαρα.
Είναι σαφές πως το ελληνικό κρασί έχει λόγο να ποντάρει πολλά στην εξέλιξη του Αγιωργιτικου και στον φυσικό του τόπο. Μια ποικιλία που διαθέτει όσα ζητά ένας μοντέρνος καταναλωτής στο κρασί του -οξύτητα, στρογγυλές τανίνες, ευχάριστο φρούτο- και μπορεί να ντυθεί με μια μοναδική ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, δε μπορεί παρά να πάρει τον ρόλο του μεγάλου πρεσβευτή της χώρας μας. Μπορεί τα κρασιά terroir της Νεμέας να εξακολουθούν να είναι ερωτηματικό για εμένα μετά από αυτό το masterclass, το βιβλίο όμως με τίτλο “Νεμέα και terroir” έχει πολλά κεφάλαια ακόμα που περιμένουν να γραφούν και είμαι βέβαιος πως θα είναι σπουδαία.
Leave a comment