Η Νότια Αφρική ήταν μια οικοδέσποινα γεμάτη χάρη. Δε μας γνώριζε, αλλά μας περιποιήθηκε. Χατίρι δε μας χάλασε. Οι άνθρωποι φιλόξενοι και καλοσυνάτοι, τα τοπία απίθανα, ο καιρός αίθριος, το οδικό δίκτυο εξαιρετικό, τα κρασιά καλά. Καλά; Όχι απλώς καλά. Ο χρόνος ήταν λιγοστός για την οργάνωση τούτου του ταξιδιού και δεν είχαμε άλλες πηγές -πλην μιας και καλής, του Γιάννη Παπαοικονόμου, σ’ ευχαριστούμε Γιάννη!- ώστε να συγκεντρώσουμε ζουμερές πληροφορίες για τη σύνταξη των πλάνων εν όψει των δέκα ημερών, που είχαμε στη διάθεσή μας. Γιατί φυσικά μια τέτοια εμπειρία δεν είναι ποτέ μόνο οινική και γαστρονομική αλλά είναι βασικά ταξιδιωτική. Και τι ταξίδι ήταν αυτό!
Όταν βρίσκεσαι στη Νότια Αφρική για πρώτη φορά και ανακαλύπτεις μια νέα οινική ζώνη, η οποία -τυχαίο; δε νομίζω- ονομάζεται Παράδεισος επί Γης και έχεις την ευκαιρία να επισκεφθείς όχι ένα, αλλά δύο οινοποιεία που δεν είναι επισκέψιμα, τότε πώς αισθάνεσαι, αν όχι ως νικητής του τζόκερ; Το Hemel-en Aarde ήταν η τελευταία μας στάση για δυόμισι μέρες, τη δεύτερη εκ των οποίων την αφιερώσαμε σε αυτούς που αποδείχθηκαν το βαρύ πυροβολικό της περιοχής, τα οινοποιεία Restless River και Hamilton-Russell.
Η περιοχή θεωρείται ότι έχει ίσως το καλύτερο κλίμα του Ακρωτηρίου, με το δροσερό αεράκι από τον Ατλαντικό ωκεανό και τις πλαγιές να δημιουργούν ιδιαίτερα μικροκλίματα, που τα περισσότερα οινοποιεία της μικρής αλλά εξωφρενικά ενδιαφέρουσας ζώνης εκμεταλλεύονται στο έπακρο, ιδίως για την καλλιέργεια Chardonnay και Pinot Noir. Αυτά τα σταφύλια είναι σήμα κατατεθέν της περιοχής αλλά το κλίμα ευνοεί εξίσου και το Cabernet Sauvignon, που ευδοκιμεί και δίνει υπέροχα δείγματα. Ακριβώς τα σταφύλια που καλλιεργούν στο Restless River.
Ξεκινάς από τη μικρή παραθαλάσσια πόλη Hermanus, γνωστή για τα κύματα, τους κοντούτσικους υπερχαριτωμένους πιγκουίνους στις λευκές ατελείωτες αμμουδιές και κυρίως για το πέρασμα των φαλαινών με χιλιάδες επισκέπτες να συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο για να επιδοθούν σε windsurf και μανιώδες …whale watching! Ένας μικρός επαρχιακός δρόμος σε οδηγεί από την παραλία στα ενδότερα της κοιλάδας συναντώντας καθ’ οδόν αριστερά και δεξιά τις πύλες όλων των οινοποιείων της περιοχής. Το κτήμα λέγεται Klein Hemel, δηλαδή Μικρός Παράδεισος και καταλαβαίνεις αμέσως μόλις περάσεις τη λιτή είσοδο ότι δεν υπερβάλλουν με το όνομα. Το Restless River είναι η επιτομή του boutique οινοποιείου φτιαγμένο μέσα σε μια ειδυλλιακή έκταση 20 εκταρίων, εκ των οποίων τα 8 φιλοξενούν τα αμπέλια της οικογένειας. O Craig και η Anne Wessels, αχώριστη ομάδα στη ζωή αλλά και στο οινοποιείο πια, ζούσαν στο Cape Town, όπου ο Craig είχε ιδρύσει και διηύθυνε μια εταιρία animation και design, ενώ η Anne διέπρεπε στις πασαρέλες ως πασίγνωστο μοντέλο. Καθώς τα δύο μικρά τους παιδιά μεγάλωναν άρχισαν να καλλιεργούν την ιδέα της μετακόμισης στην επαρχία, μια σκέψη για καλύτερη ποιότητα ζωής για ολόκληρη την οικογένεια. Το κρασί δεν υπήρχε στο μυαλό τους ως επαγγελματική οδός.
Όμως υπήρχε η πατρογονική φάρμα στο Hemel-en-Aarde, εκεί όπου ο προ-προ-προ-παππούς του Craig έφθασε με τη δική του οικογένεια το 1760 και ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που εγκαταστάθηκε στην περιοχή με στόχο μια ήσυχη αγροτική ζωή. Κάποιοι λένε ακόμα και σήμερα ότι ο ίδιος ο Wessel Wessels ευθύνεται για το ευφάνταστο όνομα ολόκληρης της περιοχής, την οποία λάτρεψε. Fast forward στο σήμερα ή μάλλον στο 2002, όταν το νέο ζευγάρι αποφασίζει ότι αυτή η φάρμα θα αποτελέσει τη νέα τους κατοικία. Μοντέρνοι και πολυπράγμονες και οι δύο, κατάλαβαν γρήγορα ότι η περιοχή έχει οινικό παρόν και μέλλον και ξεκίνησαν χομπίστικα να φυτεύουν αμπέλια στην οικογενειακή φάρμα το 2004. Δεν είχαν εξ αρχής καταλάβει το σημαίνοντα ρόλο που θα έπαιζε το κρασί στη ζωή τους. Με την πρώτη σοδειά και οινοποίηση την επόμενη χρονιά είχαν ήδη κολλήσει τον κρασο-ιό και ήξεραν έκτοτε ότι η καθημερινότητά τους πρόκειται να αλλάξει. Με τις πρώτες φιάλες του Cabernet Sauvignon να βγαίνουν στην αγορά το 2012, το όνομά τους έγινε αμέσως γνωστό. Το εξαιρετικό κλίμα της περιοχής και ιδίως του Upper Hemel-en-Aarde Valley, όπου βρίσκονται οι ίδιοι και ο Παράδεισός τους, ευνοεί την παραγωγή, πάντα σε μικρές ποσότητες έως και σήμερα, τριών εξαιρετικών φιαλών, παγκοσμίου κλάσης.
Οδηγείς στον ειδυλλιακό επαρχιακό δρόμο, οινοποιεία παντού, όνειρο ζω μη με ξυπνάτε. Μπαίνοντας στο κτήμα από μια απλή πύλη παίρνεις το μοναδικό χωματόδρομο και ελπίζεις να σε οδηγήσει κάπου. Στη Γη της Επαγγελίας ίσως; Δεν πέσαμε πολύ έξω. Τα κλασικά λευκά κτίσματα με τις μαύρες αχυροσκεπές θυμίζουν την αγγλική επαρχία. Το γκαζόν καταπράσινο φαντάζει ατελείωτο και είναι το τέλειο χαλί για το πανέμορφο τοπίο, το χρώμα συνεχίζει και συνδέεται με τη φύση γύρω, αμπέλια, δέντρα, η πλαγιά του βουνού. Απόλυτη γαλήνη με μόνη διακοπή το γάβγισμα της σκυλίτσας της οικογένειας, που μας υποδέχθηκε κατενθουσιασμένη. Το γκαράζ του σπιτού ήταν το αρχηγείο των εργασιών, μεταφέρθηκε στην αποθήκη και στη συνέχεια σε δικό του χώρο, που χτίστηκε ειδικά αλλά απολύτως ταιριαστός με την αρχιτεκτονική του τόπου. O Craig ασχολείται με τη γη και τη φροντίδα της και η Anne με το marketing και τις πωλήσεις. Τα δυο τους παιδιά έχουν αποφασίσει να μην ασχοληθούν με την οικογενειακή επιχείρηση. Προς το παρόν τουλάχιστον! Μη βάζετε στοιχήματα για το μέλλον. Ο στόχος τους είναι να παράγουν υψηλής ποιότητας μονοποικιλιακά κρασιά με αφοσίωση και προσήλωση στη γη και στο αμπέλι. Το κτήμα έχει κάποια από τα παλιότερα αμπέλια της περιοχής, Cabernet sauvignon και Chardonnay φυτεμένα το 1999. Μη γελάτε. Έτσι μόνο συνειδητοποιούμε ότι η ζώνη είναι ακόμα τόσο βρέφος, ειδικά αν συγκρίνουμε με τον Παλιό Κόσμο.
O Craig και η Anne θέτουν ως προτεραιότητα την ποιότητα και γι’ αυτό η γη και το φρούτο είναι το πρώτο τους μέλημα. Δε βιάζονται να βγάλουν τα κρασιά τους στην αγορά, αντιθέτως εξαντλούν εύλογα χρονικά όρια στην ωρίμανση των κρασιών ώστε να θεωρούν ότι είναι έτοιμα να …εκτεθούν. Πλέον στο παγκόσμιο στερέωμα και με φανατικούς θαυμαστές και συλλέκτες. Με τη ματιά στις διεθνείς τάσεις το οινοποιείο έφερε δυο μεγάλους αμφορείς από την Τοσκάνη για το Chardonnay. Για τα κόκκινα προτιμούν βαρέλια δεύτερης και τρίτης χρήση, τα οποία αγοράζει ο Craig καινούρια και τα δανείζει σε συναδέλφους οινοποιούς της περιοχής μέχρι να τα θεωρήσει ώριμα προς χρήση. Είναι απολύτως δοσμένος στον χαρακτήρα του 100% μονοποικιλιακού κρασιού και δε διστάζει να αναδείξει αυτό που θεωρεί ως την αληθινή προσωπικότητα του σταφυλιού, εύκολη ή δύσκολη. We are both happy for Cabernet to taste like Cabernet, not scared of greenness or boldness, μας είπε η Anne. Το Restless River είναι απολύτως terroir driven, όλα τους τα κρασιά είναι Single Vineyard και ονομάζονται από το αντίστοιχο αμπελοτόπι. Η μόνη περίπτωση που κάνουν την επανάστασή τους είναι τις χρονιές που επιλέγουν δημιουργήσουν το Wanderlust. Ένα blend, που αλλάζει κάθε φορά και αποτελεί το παιχνίδι τους ενάντια στις δικές τους νόρμες. Αποτελεί την ευκαιρία για τον οινοποιό να δοκιμάσει διαφορετικούς συνδυασμούς, τεχνικές οινοποίησης και … για μια ετικέτα μοναδική, σε πολύ μικρή παραγωγή.
Η Anne μας υποδέχθηκε χαμογελαστή και ανέλαβε ολόκληρη την επίσκεψή μας. Δυστυχώς ο Craig έπρεπε να βρεθεί εκτάκτως στο Cape Town για επαγγελματικούς λόγους κι έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε. Η ίδια μας ξενάγησε στους εξωτερικούς χώρους, στο χώρο της οινοποίησης, μας γνώρισε στην Big Ethel, στα κελάρια, στα κοντινά αμπέλια και τέλος μας προσκάλεσε στο σπίτι της οικογένειας, όπου δοκιμάσαμε το αποτέλεσμα του μόχθου, της αφοσίωσης και της αγάπης τους. Η ατμόσφαιρα ρούστικη και υπέρκομψη συνάμα, ένα σπίτι βγαλμένο από τις σελίδες περιοδικού διακόσμησης. Ήσυχη πολυτέλεια, σοφιστικέ και χαλαρό συνάμα το σπίτι. Ξύλο και δέρμα δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα, το τζάκι να καίει συνεχώς και το λευκό χρώμα να υπερισχύει και να σε ηρεμεί. Αφού βγήκαμε στον κήπο τους και μας εξήγησε περισσότερα για το μικροκλίμα της περιοχής, δείχνοντας μας ακριβώς πως λειτουργεί καθώς τα στοιχεία της φύσης βρίσκονταν μπροστά στα μάτια μας. Μας τόνισε την αφοσίωσή τους στη φροντίδα της γης με εμμονική προσήλωση, όπως μας είπε, ώστε οι χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις, τις οποίες προσδοκούν, να δίνουν το καλύτερο δυνατό φρούτο.
Υπέροχη οικοδέσποινα, χαλαρή και γενναιόδωρα φιλόξενη. Μπαίνοντας μέσα, διψασμένοι (ποιος γέλασε;) για περισσότερες λεπτομέρειες και πανέτοιμοι να δοκιμάσουμε τις μόλις τρεις ετικέτες του, καθίσαμε χαλαρά στην κουζίνα του σπιτιού σαν φίλοι που είχαν να βρεθούν μερικά χρόνια. Στο τέλος δε θέλαμε να φύγουμε. Λέγαμε και λέγαμε και λέγαμε. Όταν δεν πίναμε βεβαίως. Γιατί όταν άνοιξαν οι φιάλες, κέρδισαν την προσοχή μας αβάδιστα, αβασάνιστα, ανεμπόδιστα. Πώς αλλιώς εξάλλου; Τρεις φιάλες συν μία έκπληξη.
Ξεκινήσαμε από το Ava Marie Chardonnay, με το όνομα της κόρης τους. Στυλ βουργουνδέζικο, με γεμάτο σώμα, αρωματική ένταση εσπεριδοειδών, βουτυράτο και βαρελάτο όσο πρέπει. Βελούδινο αποτέλεσμα και επίμονη επίγευση. Στη συνέχεια η Anne άνοιξε το Le Luc Pinot Noir, με το όνομα του γιου τους, Luke. Ένα αστείρευτα εκφραστικό κρασί με κεράσια, φράουλες, φραγκοστάφυλα να εναλλάσσονται με τα υπέροχα μπαχάρια με μια ζωηράδα συγκινητική. Αυτό δεν ήταν κρασί, ήταν μαγικό φίλτρο. Με το ζόρι κράτησα τον Οβελίξ, δηλαδή το Μάκη για να μη βουτήξει στο καζάνι, δηλαδή στο βαρέλι με το μαγικό ζωμό. Ομολόγησε συγκινημένος στην Anne ότι για ένα τέτοιο κρασί άξιζε το ταξίδι μας. Όταν ξεκινάς ένα ταξίδι οινικών ανακαλύψεων, στο μυαλό σου ελπίζεις για κάτι τέτοιο, κάτι εξαιρετικό.
Τρίτο στη σειρά το σήμα κατατεθέν του κτήματος, το Main Road and Dignity Cabernet Sauvignon, με το όνομα να προέρχεται από τα δύο αντίστοιχα αμπελοτόπια. Ένα premium δείγμα Cab δροσερού κλίματος. Υπέροχη παλέτα μαύρων ώριμων φρούτων, γλυκάνισου και γλυκόριζας με μια φρεσκάδα, που απλώς σε προδιαθέτει για την εξέλιξή του τα επόμενα χρόνια. Εμείς οι τυχεροί δοκιμάσαμε και το Wanderlust Red Blend του 2019, το οποίο είναι 50/50 Pinot Noir και Pinotage, ένα φρουτώδες κρασί με τα ξινά κόκκινα και μαύρα φρούτα να υπερισχύουν στην αρχή και τον ξηρό και στιβαρό χαρακτήρα του Pinotage να κερδίζει στο τέλος.
Ο οινοτουρισμός στις ζώνες που επισκεφθήκαμε -Swartland, Stellenbosch, Franschhoek, Konstantia, Hemel-en Aarde- είναι αφ’ εαυτού λόγος να επισκεφθείς τη χώρα. Και ακόμα δε σας είπα τίποτα για το φαγητό. Ή μήπως σας είπα;
Η επίσκεψή μας στο Restless River και η φιλοξενία της Anne θα μας μείνει σίγουρη αξέχαστη! Μα, τώρα που το σκέπτομαι, μας απηύθυνε ανοικτή πρόσκληση. Να μην ξαναπάμε για μια επανάληψη;
Leave a comment