Μερικές φορές κοιτάζω πίσω στο παρελθόν μου και νομίζω πως βλέπω σκηνές από ταινία. Σα να μην έχω ζήσει όσα θυμάμαι, αλλά να τα έχω δει τυπωμένα στο σελιλόιντ. Μια στιγμή μετά επανέρχομαι. Οι μνήμες αποκτούν χρώμα, άρωμα και γεύση. Ο νους γεμίζει από τόπους που έχω επισκεφτεί, ανθρώπους που μοιράστηκα εμπειρίες, γεγονότα, μεγάλα και ασήμαντα. Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Σαμοθράκη. Εκδρομές σε φοιτητόσπιτα, τα πρώτα επαγγελματικά ανοίγματα, στρατός. Μα πάνω απ’ όλα φίλοι. Πολλοί φίλοι. Πάνε τώρα πάνω από εφτά χρόνια που ζω στην Αθήνα και η ιδέα της Θράκης μοιάζει πάντα μακρινή. Μου φαίνεται αστείο και αδιανόητα ταυτόχρονα. Μέχρι που τα άστρα ευθυγραμμίζονται, οι συνθήκες γίνονται κατάλληλες και ο προορισμός δεν χρειάζεται να μπει στο GPS. Τον δρόμο αυτό τον έχω πάρει αμέτρητες φορές.
Βόλβη, Ασπροβάλτα, Νέα Πέραμος, Καβάλα, Χρυσούπολη. Δεν είναι déjà vu. Αυτό που δεν έχω ζήσει ποτέ όμως, είναι ο τελικός σταθμός. Λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Ξάνθης, πάνω στην κεντρική οδό που σε οδηγεί στην είσοδο της πόλης, βρίσκεται ένα οινοποιείο που έχει κερδίσει τις καρδιές του οινόφιλου κοινού και αμέτρητες θέσεις στους συντηρητές του. Φυσικά αναφέρομαι στον Ανατολικό Αμπελώνα.
Με τον Σάκη και τον Μάριο Νικολαΐδη, τα δύο αδέρφια πίσω από την επιτυχία του οινοποιείου, είχαμε πάντα μια χαλαρή on-line επαφή. Μερικά likes, λίγα σχόλια στις αναρτήσεις εκατέρωθεν και μηνύματα για ευχές που πάντα έκλειναν με την πρόσκληση. Σας περιμένουμε στη Ξάνθη. Η προσωπική επαφή ήταν περιορισμένη στις λίγες στιγμές ηρεμίες που αν είσαι τυχερός, ένας παραγωγός μπορεί να σου αφιερώσει στη διάρκεια μιας έκθεσης. Αν όμως μας βλέπατε την ώρα που φτάσαμε στο οινοποιείο, σίγουρα θα πιστεύατε πως είμαστε φίλοι από τα παλιά. Και έτσι νιώσαμε από την πρώτη στιγμή. Σα να βρεθήκαμε στην αυλή των φίλων μας που μας προσέφεραν απλόχερα τον ορισμό της θρακιώτικης φιλοξενίας.
Ο αμπελώνας, στην κυριολεξία ανατολικός, βρίσκεται στην περιοχή των Αβδήρων. Μόλις 2 χιλιόμετρα από την ακτή, η θαλασσινή αύρα βάζει την πνοή της στο αμπέλι κάθε μέρα. Το terroir χαρακτηρίζεται από τους άνυδρους λόφους, ενώ το έδαφος είναι κυρίως άργιλος και άμμος, με ορισμένες περιοχές ασβεστόλιθου. Οι πρώτες φυτεύσεις έγιναν το 2000, με στόχο την αναβίωση του αρχαίου αμπελώνα, ενώ το οινοποιείο ξεκίνησε την λειτουργία του το 2005. Από την πρώτη μέρα τα αμπέλια καλλιεργούνται βιολογικά. Από το ίδιο terroir προέρχεται ακόμα και ο πηλός για τους αμφορείς, που για να δώσουν πραγματικά την ταυτότητα του τόπου, στεγανοποιούνται με παραδοσιακές μεθόδους και όχι με σύγχρονη υάλωση. Το βλέμμα του Σάκη όταν μας μίλησε για αυτές τις αποφάσεις τα είπε όλα. Πραγματική περηφάνεια.
Fine Assyrtiko
Το αγαπημένο θέμα συζήτησης μεταξύ Ελλήνων οινόφιλων είναι τα καλύτερα ασύρτικα εκτός Σαντορίνης και ποια από αυτά κοιτάνε τα καλά κρασιά του νησιού στα μάτια. Αμέτρητες ώρες συζητήσεων έχουν δαπανηθεί, χωρίς να υπάρχει οριστική απόφαση. Ποτέ δε θα υπάρξει. Ξέρεις όμως τι υπάρχει; Ομοφωνία στην άποψη πως το Fine Assyrtiko είναι σταθερά μία από τις λίγες ετικέτες που μπαίνουν στη σύγκριση. Αν κάποιος το θεωρεί μικρό κατόρθωμα θα ήθελα να του πω πως πιο εύκολα θα υπάρξει κοινή κερκίδα σε ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, παρά ομοφωνία σε συζήτηση ασυρτικάκηδων.
Tasting Notes
Απαλό χρυσαφί χρώμα με αρώματα εσπεριδοειδών, πυρηνόκαρπων φρούτων και νότες βοτάνων. Στο στόμα, το κρασί έχει γεύσεις ώριμου λεμονιού, πράσινου μήλου και μια νότα μεταλλικότητας, με φρέσκια και ζωντανή υφή και υψηλή αλλά καλά ισορροπημένη οξύτητα. Το κρασί έχει μακρά, καθαρή επίγευση με νότες εσπεριδοειδών και βοτάνων. Συνολικά, είναι ένα τραγανό και δροσιστικό κρασί που ξεχωρίζει με τον μοναδικό χαρακτήρα του.
Οινοποίηση
Προζυμωτική κρυοεκχύλιση και μακρά ζύμωση με ιθαγενείς ζύμες σε ανοξείδωτες δεξαμενές με ελεγχόμενη θερμοκρασία. Ωρίμανση στις λεπτές οινολάσπες του για 6 μήνες μέσα σε γαλλικά δρύινα βαρέλια. Δε φιλτράρεται και δεν υφίσταται καμία κατεργασία πριν την εμφιάλωση.
Limnio
Το λημνιό είναι μια παραμελημένη ποικιλία στις επιλογές των wine enthusiasts. Συνήθως τη βρίσκουμε σε απλοϊκά κρασιά, entry-level ετικέτες και προσιτές λύσεις στις λίστες. Το μέτριο του σώμα και η κομψή μύτη του το κατατάσσουν ως λιγότερο επιθυμητή ποικιλία για τα ποτήρια πολλών εξ ημών. Παραβλέπω το γεγονός πως τα ίδια ακριβώς εκλαμβάνονται ως αρετές σε κάποια από τα σπουδαιότερα κρασιά του κόσμου και δίνω έμφαση στην προσπάθεια του Ανατολικού. Το αρχαιότερο ελληνικό σταφύλι, στα χέρια επιδέξιων οινοποιών, μας δίνει ένα κρασί που εγώ προσωπικά δε χορταίνω να έχω στο ποτήρι μου.
Tasting Notes
Βαθύ, ρουμπινί χρώμα με αρώματα σκούρων φρούτων, δέρματος και νότες μπαχαρικών. Στο στόμα, το κρασί έχει γεύσεις μαύρου κερασιού, σταφίδας και μια νότα μαύρου πιπεριού, με πλούσια, γεμάτη υφή και καλά δομημένες τανίνες. Έχει μακρύ, περίπλοκο τελείωμα με παρατεταμένες νότες βατόμουρου και βανίλιας.
Οινοποίηση
Προζυμωτική κρυοεκχύλιση και μακρά ζύμωση σε ελεγχόμενη θερμοκρασία με ιθαγενείς ζύμες. Ωρίμανση στις λεπτές οινολάσπες για 12 μήνες μέσα σε παλιά δρύινα βαρέλια. Δε φιλτράρεται και δεν υφίσταται καμία κατεργασία πριν την εμφιάλωση.
Fine Mavroudi
Μια στάση εδώ να βγω στο δρόμο να χορέψω ένα ζεϊμπέκικο.
Ένα κρασί σταθμός. Θα μπορούσε να είναι το μοναδικό κρασί του Ανατολικού και πάλι θα μιλούσαμε για ένα σπουδαίο οινοποιείο. Ένα από τα σπουδαία Ελληνικά ερυθρά κρασιά. Ένα διαχρονικά αγαπημένο μου κρασί. Ένα κρασί που δε θα φοβηθώ ποτέ να προτείνω. Ένα κρασί που έχει κατακτήσει τη θέση και την αναγνώριση που του αξίζει. Ίσως πάλι όχι. Ίσως έχει ακόμα πολλά να μας δείξει.
Tasting Notes
Bαθύ, μωβ χρώμα με αρώματα βατόμουρου, μαύρου κερασιού και νότες γλυκόριζας. Στο στόμα, το κρασί έχει γεύσεις από μαύρα φρούτα, μαρμελάδα βατόμουρο και νότες μπαχαρικών, με γεμάτο σώμα, πλούσια υφή και καλά δομημένες τανίνες. Το κρασί έχει μακρύ, κομψό φινίρισμα. Συνολικά, το Fine Mavroudi είναι ένα σύνθετο και ισορροπημένο κρασί που αναδεικνύει την δυναμική του Ανατολικού Αμπελώνα.
Οινοποίηση
Προζυμωτική κρυοεκχύλιση και μακρά ζύμωση με ιθαγενείς ζύμες σε ελεγχόμενη θερμοκρασία και πάτημα των στέμφυλων με το χέρι. Ωρίμανση στις λεπτές οινολάσπες του για 18 μήνες μέσα σε γαλλικά δρύινα βαρέλια
Η γκάμα του οινοποιείου δεν είναι τεράστια. Οκτώ κρασιά και ένα επιδόρπιο. Είναι όμως γεμάτη από κάθε πλευρά. Η Μαλαγουζιά, μια ποικιλία που μόνο αγαπημένη μου δε θα έλεγα πως είναι, είναι μια διαφορετική πρόταση, που θα ικανοποιήσει κάθε απαιτητικό φίλο του κρασιού -ακόμα και εμένα τον ξινό- χωρίς να αποτρέψει τους λιγότερο φανατικούς και συνήθεις φίλους του αρωματικού σταφυλιού. Το Fine Rose, ένα blend Μαυρούδι – Ασύρτικο, είναι αλμυρό και τραγανό, με γεμάτο για ροζέ κρασί σώμα και ισορροπημένη οξύτητα. Είπε κανείς κάτι για τον ορισμό του γαστρονομικού ροζέ; Το MV Mavroudi, blend από Μαυρούδι, Merlot και Cabernet Sauvignon, είναι το πάντρεμα των δύο κοσμοπολίτικων ποικιλιών με τη γη της Θράκης. Πολύπλοκο και απολαυστικό.
Το Natural Orange του Ανατολικού είναι μια ετικέτα σταθμός για το ελληνικό κρασί. Από τις πρώτες -αν όχι η πρώτη- προσπάθεια για orange wine στη χώρα μας, πατάει πάνω σε ένα απόλυτα κλασικό blend, ασύρτικου με μαλαγουζιά, και μια απόλυτα αντισυμβατική προσέγγιση. Τα σταφύλια μπαίνουν στον αμφορέα, σπάνε στο χέρι, ζυμώνουν και παραμένουν με τα στέμφυλα για 270 μέρες. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Δεν είναι το ευκολότερο κρασί του κόσμου, είναι όμως ένα από τα καλύτερα orange που έχω πιει ποτέ. Την ίδια ακριβώς συνταγή ακολουθεί και το Natural Red, το blend από Μαυρούδι και Λημνιό. Πάλι γηγενείς ζύμες. Πάλι αφιλτράριστο. Πάλι το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο κρασί.
Τελευταία προσθήκη, ο Pollios Oinos. Ένα διαφορετικό λιαστό, επιδόρπιο κρασί. Με παραμονή για 100 μέρες σε αμφορέα μετά το λιάσιμο και 48 μήνες σε βαρέλι, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον πολύτιμο.
Ο Ανατολικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί garage winery, μιας και το μεγάλο μέρος της δουλειάς γίνεται σε μια αυλή. Θα μπορούσε επίσης να χαρακτηριστεί boutique winery μια και η παραγωγή των artisanal κρασιών του είναι εξ ορισμού περιορισμένη. Θα μπορούσε να έχει τη ταμπέλα του natural ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε ένα οινοποιείο με κρασιά ήπιας παρέμβασης. Ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί terroir oriented οινοποιείο, μιας και τα αρχαία Άβδηρα, ο τόπος που βρίσκεται ο ανατολικός αμπελώνας, είναι ένας τόπος γνωστός για την παραγωγή fine wines από την αρχαιότητα. Στο δικό μου μυαλό δεν είναι τίποτε απ’ όλα αυτά. Το μεγάλο κατόρθωμα του οινοποιείου είναι πως αν κάποιος θέλει να περιγράψει την ταυτότητα του δε μπορεί παρά να σταθεί στο όραμα των δύο αδερφιών. Ένα όραμα ξεκάθαρο και μοναδικό. Κρασιά με ταυτότητα, διαχρονική σταθερότητα και τεράστιο ενδιαφέρον.
Leave a comment