Το Λονδίνο είναι η αδυναμία μου. Και μην ξεκινήσετε τις συγκρίσεις με τις δικές σας αγαπημένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η δική μου θα κερδίζει πάντα. Γιατί έζησα εκεί. Γιατί τη γνώρισα και την αγάπησα από την καλή και την ανάποδη. Γιατί έτσι. Εντάξει, εντάξει, αυτό δεν αποτελεί ισχυρή επιχειρηματολογία γι’ αυτό διαβάστε λίγο ακόμα.
Παρ’ όλο που είμαι απερίφραστα καλοκαιρινό φρούτο, που κυνηγά την ηλιοφάνεια, την καλοκαιρία και τις βόλτες στη λιακάδα, το Λονδίνο μου έχει μια μουντάδα μυστηριώδη και χαρακτηριστική. Τόσο που αν ξεχάσεις την ελληνική γκρίνια ‘καλά, πάλι βρέχει;’ βλέπεις μια μητρόπολη σαγηνευτική, με υπέροχη αρχιτεκτονική, σπουδαία αξιοθέατα και μουσεία, πάρκα ατελείωτα, άπλετο γαστρονομικό ενδιαφέρον και συν τοις άλλοις το οινικό κέντρο της Ευρώπης. Δεν το περίμενες αυτό, έτσι; Όλο εκπλήξεις είμαι.
Ένα τριήμερο είναι λίγο, πολύ λίγο αλλά δεσμεύτηκα να χωρέσω τα δικά μου αγαπημένα tips and tricks στα πλαίσια μιας απόδρασης ενός παρασκευοσαββατοκύριακου. Ή Δευτέρας-Τρίτης-Τετάρτης, δεν έχω καμία αντίρρηση. Η δική μας τελευταία επίσκεψη ήταν λίγο μεγαλύτερη, 4 γεμάτες μέρες.
Οδηγός Πόλης
Το Λονδίνο είναι μια τεράστια πόλη που κανείς -ούτε ο πιο ετοιμοπόλεμος τουρίστας- είτε έχει είτε δεν έχει ξαναβρεθεί στην πόλη, δε μπορεί να τη γυρίσει σε τρεις μέρες. Οπότε ξεκινάμε ανάποδα, τι μπορεί να κάνει κανείς. Ας πούμε ότι δεν πρέπει να αμελήσει τα βασικά. Η πόλη μπορεί να χωριστεί σε μέρες με γεωγραφικό πλάνο για να μην τρέχει κανείς πάνω-κάτω σαν ακέφαλο κοτόπουλο αλλά να ευχαριστηθεί την επίσκεψη σε βάθος. Η μία μέρα λογικά θα αφιερωθεί στο ιστορικό κέντρο. Στο Westminster θα δεις το Houses of Parliament, το Westminster Abbey, το Big Ben και τα υπόγεια War Rooms του Churchill, αν είστε history/war-buffs σαν το Μάκη. Θα περάσεις από το πανέμορφο St. James’s Park και θα φθάσεις στο Buckingham Palace να δεις την αλλαγή της φρουράς και στη συνέχεια Piccadilly Circus για χάζι. Μια ανάσα από εκεί η Trafalgar Square και επίσκεψη στη National Gallery με έργα των Picasso, Turner, Monet, Cezanne, Rubens, Van Gogh, Da Vinci και Botticelli. Βγαίνοντας από το μουσείο από τη μία μεριά βρίσκεται το Covent Garden και από την άλλη το Soho για φαγητό, ποτό, ξεκούραση ή και τα τρία. Αν αντέχουν τα ποδαράκια σας το Βρετανικό Μουσείο είναι τόσο κοντά για να δείτε τους ελληνικούς και τους αιγυπτιακούς θησαυρούς που φιλοξενούνται (ή εκλάπησαν).
Άλλη μια μέρα θα μπορούσε να είναι το Kensington και τα πέριξ. Ξεκινώντας τη βόλτα το πρωί από το Hyde Park, τη λίμνη Serpentine και τη Serpentine Gallery και στη συνέχεια μια παράκαμψη προς την υπέροχη μουσειογειτονιά South Kensington, όπου βρίσκονται μαζεμένα το συγκλονιστικό Natural History Museum, το hi-tech διαδραστικό Science Museum και ο υπέροχος ναός του design και της μόδας Victoria & Albert Museum. Επιστροφή προς το Kensington Gardens, όπου και το ομώνυμο παλάτι. Από εκεί μπορείτε να συνεχίσετε με κατεύθυνση το Notting Hill για φωτογραφίες και χάζι και να περιδιαβείτε τη γνωστή Portobello Road με τα όμορφα παλαιοπωλεία και το σαββατιάτικο παζάρι της.
Την τελευταία μέρα θα ήταν το City του Λονδίνου και σήμα κατατεθέν κάποιες από τις υπέροχες γέφυρες της πόλης. Η αρχή της βόλτας θα μπορούσε να είναι η Tate Modern, με το εντυπωσιακό κτίριο, το οποίο ήταν σταθμός ηλεκτροδότησης και έργα των Picasso, Rothko, Kahlo, Klee και Monet και το θέατρο Shakespeare’s Globe, όπου τα καλοκαίρια δίνονται και παραστάσεις. Περνάς απέναντι τη μοντέρνα Millenium Bridge και βρίσκεις τον μεγαλειώδη καθεδρικό St. Paul’s. Αν αντέχεις την ανάβαση βάλε στόχο είτε τη Whispering Gallery στη βάση του θόλου του ναού μετά από 257 σκαλιά είτε, αν το λέει η καρδιά σου, τη Golden Gallery, το ψηλότερο σημείο του τρούλου για πανοραμική θέα της πόλης μετά από 528 σκαλιά. Ουφ έσκασα… Είτε επιστρέφεις μέσω της Millenium Bridge για στάση ενδυνάμωσης στην αγορά Borough Market με τις ντελικατέτσες, τα γλυκά και όλων των ειδών τις πονηριές να σου κλείνουν το μάτι ή αλλιώς προχωράς για ένα καφέ ή cocktail στο υψηλότερο σημείο της πόλης στον ουρανοξύστη The Shard. Συνεχίζεις προς τη London Bridge και από εκεί κατεβαίνεις εντελώς παραποτάμια στο Queen’s Walk προς την περιώνυμη Tower Bridge και τον Tower of London στην απέναντι μεριά. Επιστρέφοντας προς το κέντρο της πόλης αξίζει μια στάση στον ουρανοξύστη Walkie Talkie με τον πανέμορφο δημόσιο κήπο Sky Garden στην κορυφή του με δωρεάν είσοδο. Θα χρειαστεί ηλεκτρονική κράτηση για την είσοδό σας ιδίως το σαββατοκύριακο. Εκεί θα μπορούσε να κλείσει η μέρα σας με ηλιοβασίλεμα και ποτό ή δείπνο στο μπαρ ή στο εστιατόριο.
Inside info: Ενδιαφέρουσα πληροφορία είναι ότι τα μεγάλα μουσεία του Λονδίνου δεν έχουν εισιτήριο, πλην κάποιων περιοδικών εκθέσεων, σκεφθείτε όμως να προσφέρετε ένα ποσό ως δωρεά στα ειδικά κουτιά, τα οποία βρίσκονται στις εισόδους.
Για τους shopaholics δεν ξεχνάμε φυσικά την Oxford street με το μεγαθήριο Selfridges και το αριστοκρατικό Knightsbridge με τον έτερο γίγαντα Harrods. Αν δεν αγαπάτε καθόλου το περπάτημα και αναρωτιέστε γιατί διαβάζετε ακόμα αυτό το κείμενο νιώθοντας ήδη κατάκοποι, συστήνω το Big Bus Hop-On Hop-Off και μια κρουαζιέρα στον Τάμεση από τις δεκάδες που θα βρείτε. Τέλος -για να μην ξεχνιόμαστε- εκείνη η φωτογραφία που πρέπει να βγει στην κάψουλα του London Eye… Μόλις δείτε ότι η πρόγνωση της επόμενης μέρας έχει ήλιο, σπεύσατε να βγάλετε ηλεκτρονικό εισιτήριο για το πιο όμορφο ferris wheel της Ευρώπης. Η θέα από το υψηλότερο σημείο είναι ασυναγώνιστη. Και με την ευχή του θεού και όλων των αγίων ότι ο καιρός θα σταθεί σύμμαχος. Μιας και είναι γνωστό ότι London+moody weather=LFE.
Το φαγητό
Και τώρα στο παρασύνθημα. Βασανίστηκα πολύ ομολογουμένως για να μικρύνω τη λίστα των προτάσεων για φαγητό και κρασί, καθώς οι επιλογές είναι κυριολεκτικά ατελείωτες. Αλλά -φυσώντας και ξεφυσώντας- κατέληξα στα αγαπημένα μου.
Ας ξεκινήσουμε με -τι άλλο;- παρά πρωινό. Αν η πρόθεσή σας για το πρώτο γεύμα της ημέρας είναι σαφώς βρετανική, κατευθυνθείτε χωρίς φόβο και πάθος στο The Wolseley. Η ατμόσφαιρα και το φαγητό αποτελούν ορόσημο για την πόλη και είτε πάρετε The English Breakfast* είτε επιλέξετε afternoon tea με την ολοκληρωμένη ιεροτελεστία για το τσάι σας με assorted finger sandwiches και fruit scones, θα με θυμηθείτε με αγάπη. Άλλη μια απολύτως κλασική εμπειρία για το τέλειο full English breakfast είναι το Terry’s Café, το οποίο σε ήσυχο και ταπεινό περιβάλλον σερβίρει φαγητό υψηλής ποιότητας με έμφαση στην καλή πρώτη ύλη από μικρούς Βρετανούς παραγωγούς.
*όπου full English breakfast σημαίνει ένα πιάτο υπερθέαμα με bacon, fried, poached or scrambled eggs, fried or grilled tomatoes, fried mushrooms, fried bread or buttered toast, beans, sausages, and black pudding
Δε μπορώ να μην αναφερθώ τις περίφημες αγορές φαγητού του Λονδίνου με πρώτο και καλύτερο το Borough Market, την πιο όμορφη και νόστιμη σκεπαστή αγορά του Λονδίνου. Μπορείς να ξεκινήσεις με καλό καφέ στο Monmouth Coffee Company και αν νιώθεις ότι χρειάζεσαι λίγο λιωμένο τυρί για να ζεστάνεις την ψυχή σου να σπεύσεις στο Kappacasein για cheese toastie ή raclette για τους μερακλήδες. Αν η ώρα είναι λίγο πιο προχωρημένη -ή σου αρέσουν τα όστρακα ακόμα και για πρωινό!- επιλέγεις χωρίς δισταγμό ανάμεσα στον Richard Haward ή στο Wright Brothers Oyster & Porter House και κάθεσαι στο πρώτο βαρέλι πίστα. Για τους ιταλοτραφείς της συντροφιάς, το Padella είναι μονόδρομος. Μη σε τρομάξουν οι ουρές που υπάρχουν πάντα, μείνε και θα ανταμειφθείς με τις επιλογές σε φρέσκια made-to-order pasta. Η τελευταία αλλά όχι ύστατη λύση είναι το υπέροχο μικροσκοπικό Flor *, το μικρό αδερφάκι του αστεράτου Lyle’s. Μια μικρή μπάρα, όπου μοσχομυρίζει συνεχώς φρεσκοψημένο ψωμί και τα καλούδια καταφθάνουν με γοργούς ρυθμούς από την ανοιχτή κουζίνα σε μικρά πιατάκια ώστε να δοκιμάσεις τα περισσότερα πιάτα της ημέρας με συνοδεία εξαιρετικών κρασιών σε ποτήρι ή σε φιάλη. Δεν θα ξεχάσω το χτένι με τα μυρωδικά και την τάρτα με αχλάδι και γκοργκοντζόλα.
*δυστυχώς εν τω μεταξύ μάθαμε ότι το Flor έκλεισε επ’ αόριστον
Δεύτερη επιλογή από τα food markets της πόλης, για διεθνούς προσανατολισμού τσίμπημα στο δρόμο είναι το παγκοσμίως άγνωστο Maltby Street market, το οποίο ήρθε η ώρα να λάμψει. Μην ξεχνάτε ότι η μύτη μου δε με/σας απογοήτευσε ως τώρα. Μια πεντανόστιμη κοινότητα πολιτισμών, αρωμάτων και γεύσεων. Δοκιμάσαμε από εξαιρετικά cheese toastie με ωριμασμένο cheddar και καραμελωμένο κρεμμύδι, μυρωδάτα falafel, gyoza και bao buns, sandwich με λεπτοκομμένη ζουμερή hanger steak ως και όστρακα με σαμπάνια. Όλα στο πόδι (ή μάλλον στο χέρι) και εξαιρετικής ποιότητας. Γιατί όχι; Το μόνο κακό είναι ότι ακόμα κι αν έχεις δυνατό συμπαίκτη δίπλα σου, όπως εγώ, αδυνατείς να τα δοκιμάσεις όλα. Alas… Ας μείνει και κάτι για την επόμενη φορά.
Μιλώντας για κλασικά all-day british establishments, δε μπορεί να μην κάνεις στάση για fish and chips, απλώς δε μπορεί. Δεν παίζουμε με τους θεσμούς. Και αναφερόμενη σε θεσμούς θέτω προς συζήτηση τα δικά μου αγαπημένα με πρώτο και καλύτερο το Golden Chippy και στη συνέχεια τις δύο μικρές αλυσίδες Poppies και Sutton and Sons. Το Golden Chippy είναι η σούπερ επιλογή αν δεν σε ενοχλεί ότι θα φας το υπέροχο χρυσό ψάρι σου με τον Έλληνα ιδιοκτήτη να έρχεται να καθίσει μαζί σου και να σου διηγηθεί την ιστορία του. Αντίστοιχα στο Poppies έχουν δώσει μια φουλ τουριστική αλλά χαριτωμένη αίσθηση ’50s στο χώρο με σταθερή ποιότητα στο ψάρι και στο Sutton and Sons θα φας πάντα ολόφρεσκο ψάρι από την οικογενιακό ιχθυοπωλείο με μεγάλο πλεονέκτημα τις χειροποίητες πίκλες και το γλυκό με συνταγή της μαμάς Sutton.
Αν θα φθάσετε στη Brick Lane για να χαζέψετε τα περιώνυμα graffiti και τις vintage boutiques, διαλέξτε ένα salt beef and mustard on rye sandwich για το δρόμο από το Brick Lane Beigel, αντί για το φημισμένο του bagel με σολωμό. Και φυσικά ποια είμαι εγώ, να μη σας σπρώξω στην ακολασία; Κάπου καθώς περπατάτε θα βρείτε ένα Nando’s. Συνώνυμο στο Λονδίνο με το τηγανητό κοτόπουλο. Είναι σπουδαίο; Όχι. Είναι νόστιμο; Ναι. Η σάλτσα peri-peri hot είναι αρκετά καυτερή; Ναι. Τώρα έχετε όλα τα στοιχεία για να αποφασίσετε αν αξίζει η στάση για μισό κοτόπουλο και 12 φτερούγες. Όχι εμείς, κάποιοι φίλοι μας. Στο ίδιο πλαίσιο της μικρής (ποιος γέλασε;) στάσης για τσίμπημα υπάρχει και η εκδοχή του Bao στο Soho, αν αντέχετε τις ουρές για τα μάτια μιας ασιατικής νοστιμιάς μεταμορφωμένης σε ανάλαφρο συννεφένιο bao bun με αργομαγειρεμένο χοιρινό ή confit χοιρινό, με αρνί ή τηγανητό κοτόπουλο. Μην αναρωτηθείτε ποια γεύση θα σας αρέσει περισσότερο. Προτείνω και τα τέσσερα καθώς όση γεύση έχουν, τόσο μπόι τους λείπει. Ίσως με chips γλυκοπατάτας και πίκλες ως συνοδευτικά. Άλλο ένα pit stop στη διάρκεια της ημέρας μπορεί να είναι είναι η υπέροχα εκλεπτυσμένη pub The Wigmore για κρασί ή fancy cocktails και ένα φοβερό XXL cheese toastie, ικανό για δύο άτομα, ένα παραδοσιακό scotch-egg με ινδικά μπαχάρια και τα fat chips με αλάτι Bloody Mary.
Ας συνεχίσουμε όμορφα και ωραία με μεσημεριανό στη Rochelle Canteen. Μοιάζει σα να έχεις φύγει από το κέντρο της μεγαλούπολης. Το μενού αλλάζει καθημερινά. Επιλέξτε τη σούπα της ημέρας (πήρα μια φοβερή bisque θαλασσινών), την πίτα με κοτόπουλο και πράσο και κρατήστε χώρο για γλυκό. Ψυχική/νοητική απόδραση από την πόλη είναι σίγουρα το River Café, ένα εστιατόριο στις όχθες του Τάμεση, που εδώ και 30-35 χρόνια φέρνει την ιταλική εξοχή στην καρδιά του Λονδίνου. Διατηρεί εκτός από ένα αστεράκι Michelin και μια υπέροχη ρούστικη ιταλική απλότητα και ίσως την καλύτερη λίστα ιταλικών κρασιών της πόλης. Οι τιμές είναι τσουχτερές αλλά το φαγητό ανταποκρίνεται. Την τελευταία φορά δεν καταφέραμε να βρούμε τραπέζι, οπότε τις κρατήσεις σας εγκαίρως.
Αν επιθυμήσατε θαλασσινά και θέλετε να γιορτάσετε την επέτειό σας ή την είσοδο του Ολυμπιακού στο Final Four φέτος μπορείτε να διαλέξετε με κλειστά τα μάτια το J Sheekey, γνωστό για το ψάρι και τα θαλασσινά και όστρακα εδώ και 125 χρόνια. Εγώ ψηφίζω την περίφημη ομώνυμη fish pie και το Plateau de Fruits de Mer, το οποίο περιλαμβάνει όλων των ειδών τα ‘φρούτα’, στρείδια, καβούρια, γαρίδες, μύδια, αχιβάδες, πορφύρες, καραβίδες και σεβίτσε από το ψάρι της ημέρας. Η λίστα κρασιών είναι ικανοποιητική σε ποτήρι και φιάλη αλλά δώστε σημασία στην σελίδα με τα αφρώδη και τις σαμπάνιες, που συνοδεύει τα ανωτέρω θύματα της λιχουδοσύνης μου τέλεια.
Οι Pubs
Θα θεωρούμουν persona non grata χωρίς μια αναφορά στις λονδρέζικες pubs. Κρίνεται απαραίτητη, καθώς παλιός κελτικός μύθος λέει ότι αν δεν επισκεφθείς τουλάχιστον μία pub κάθε φορά που βρίσκεσαι στην πόλη, θα σου καεί το βίντεο. Το διακινδυνεύεις; Εγώ όχι, παρ’ όλο που δεν έχω βίντεο τα τελευταία 20 χρόνια. Οι pubs, που αγαπώ, είναι όλες συγκεντρωμένες στο τέλος του κειμένου. Την τελευταία φορά πήγαμε μόνο στη Harp και δοκιμάσαμε υπέροχες artisanal μπύρες, έτσι για αλλαγή, τις οποίες δε θυμάμαι να σας αναφέρω μιας και προφανώς δεν τις σημείωσα. Παρ’όλη τη φήμη των pubs ως μπυραρίες πλέον οι περισσότερες σερβίρουν και κρασί, πολλές εξ αυτών με λίστες αξιώσεων. Η καθεμία με το δικό της χαρακτήρα και με τη δική της ιστορία. Συνδεδεμένες με ημέρες και στιγμές γεμάτες γέλια και αχνιστές shepherd’s pies. Και φυσικά pale ale, τον καιρό που δεν ξέραμε να ξεχωρίσουμε το σαββατιανό από το ασύρτικο.
Τα wine bars
Και φυσικά στο κλείσιμο αυτής της αφήγησης (παραληρήματος;) για το Λονδίνο δε θα λείψουν τα wine bars. Γυρίσαμε την ομολογουμένως τεράστια αυτή πόλη απ’ άκρη σ’ άκρη ψάχνοντας για εσάς -τι αλτρουισμός, κυρίες και κύριοι- τις καλύτερες προτάσεις για ένα, δύο ή πολλά περισσότερα ποτήρια κρασί. Δε θα μπω σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Ο μικρός οινικός εξερευνητής μέσα μας ήταν σε εγρήγορση και δεν περίμενε να τελειώσουν τα τουριστικά καθήκοντα της κάθε μέρας αλλά είχε τις κεραίες του υψωμένες, οπότε οι στάσεις για …ξεκούραση δεν έλειψαν.
Ας αρχίσουμε την ανασκόπηση από το παμπάλαιο Gordon’s Wine bar, το υπόγειο wine bar, που λειτουργεί από το 1890 και εξακολουθεί να φωτίζεται κυρίως με κεριά. Δε δέχονται κρατήσεις οπότε ενημερώστε κατά την άφιξή σας ότι ενδιαφέρεστε για τραπέζι μέσα αν σας αρέσει η ιδέα της πύλης στο χωροχρόνο. Μεγάλη λίστα κρασιών και sherry, για όλα τα γούστα και παρ’ όλο που δεν προτείνω το φαγητό, ένα πλατώ με τυριά, φρέσκο ψωμί και βούτυρο είναι πάντα καλή ιδέα.
Το ακριβώς αντίθετο από το Gordon’s είναι το πανέμορφο The Amicable Society of Lazy Ballerinas, ένας χώρος προσεγμένος ως την παραμικρή λεπτομέρεια, με βελούδινους καναπέδες και καθίσματα, μαρμάρινη μπάρα, μια αξιοζήλευτη λίστα ευρωπαϊκών κρασιών και ένα μικρό αλλά δυνατό μενού με πιάτα ιδανικά για να συνοδεύσεις όλες τις επιλογές σε ποτήρι ή φιάλη. Το απίθανο όνομα-απόδειξη του φλεγματικού βρετανικού χιούμορ και το φοβερό design κατατάσσουν αυτόματα τις Μπαλαρίνες στη λίστα των πιο όμορφων wine bars.
Μια ξεχωριστή ιδέα, που μετατράπηκε σε επιτυχημένη επιχείρηση, είναι το The 10 cases. Ένα Bistrot à Vin με σαφείς γαλλικές επιρροές κι ένα concept διαφορετικό. Παραγγέλνουν μόνο 10 κούτες από το κάθε κρασί ώστε η εναλλαγή στις προτάσεις να είναι συνεχής και οι δοκιμές να μην σταματούν ποτέ. Τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους θαμώνες. Καθίσαμε στη μπάρα και αποφασισμένοι να μη φάμε (πάλι) παραγγείλαμε ελιές, καπνιστά αμύγδαλα και μικρές τηγανητές πιπερίτσες padron. Εν τέλει καταλήξαμε να τρώμε Steak-frites, γιατί τέτοιοι είμαστε, σταθεροί στις αποφάσεις μας.
Ένα από τα βράδια μας στο Λονδίνο αποφασίσαμε να είμαστε περιπετειώδεις και ξεκινήσαμε για το εξωτικό Clapton στο βορειοανατολικό Λονδίνο και το P.Franco, που φημίζεται για την ειδικότητά του στα φυσικά κρασιά. Το Clapton μόνο εξωτικό δεν είναι αλλά η επίσκεψή μας άξιζε καθώς το P.Franco είναι όντως ο σωστός εναλλακτικός προορισμός για να βρεις μοναδικές οινοποιήσεις σε λιγοστές φιάλες, σούπερ ενδιαφέρουσες οινικές δουλειές σε ποτήρι και ανθρώπους παθιασμένους με το αντικείμενο. Τα πιάτα του καταλόγου ήταν όλα μικρά αλλά εξαιρετικά νόστιμα, καθώς συνεργάζονται με γνωστούς σεφ, οι οποίοι κάθε δυο-τρεις μήνες αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν ένα νέο μενού.
Στη συνέχεια της ίδιας βραδιάς επιστρέφοντας προς το κέντρο, αποφασίσαμε να σβήσουμε ακόμα έναν προορισμό από το μπλοκάκι μας, το Sager&Wilde. Ευτυχώς που είμαστε ασταμάτητοι γιατί βρήκαμε ένα μικρόκοσμο αφοσιωμένο στο κρασί, με μια καταπληκτική κατασκευή στη μπάρα από παλιούς κυβόλιθους, με άπειρες επιλογές σε ποτήρι. Ο φοβερά μεταδοτικός μπάρμαν με βαθιά γνώση στο γαλλικό αμπελώνα ενθουσιάστηκε όταν έμαθε την καταγωγή μας και δεν ήθελε να μας αφήσει να φύγουμε πριν δοκιμάσουμε όλες τις φιάλες που θεωρούσε συναρπαστικές στη μπάρα του εκείνη τη μέρα. Ή μάλλον τη νύχτα.
Άλλο ένα οινικό διαμαντάκι άξιον αναφοράς, που ανακάλυψε ο Winediana Jones, ήταν το Diogenes the Dog στο νότιο Λονδίνο, κάπου ανάμεσα στο Elephant & Castle και το Walworth. Τι διαδρομές κάναμε σε 4 μέρες; Άνω Παναγιά, Κάτω Παναγιά, Πέρα Παναγιά. Ο Diogenes ήταν από εκείνους τους προορισμούς, που αξίζει το ταξίδι εκτός κέντρου και όχι μόνο για το φιλελληνικό του στοιχείο. Υπέροχος χώρος, με το κρασί ως ξεκάθαρο κέντρο αναφοράς, με φιάλες από όλον τον κόσμο και την ομάδα εξυπηρέτησης να αποτελείται από sommeliers μόνο. Ξεκινήσαμε από ευρωπαϊκές επιλογές από το Τέξας και την Τσεχία αλλά φθάσαμε μέχρι και ιαπωνικό κρασί να δοκιμάσουμε μετά από δική τους σύσταση. Το πλατώ τυριών και αλλαντικών είναι αξιομνημόνευτο.
Τελευταίο και καλύτερο αφήνω το Noble Rot. Παγκόσμιας κλάσης wine bar. Από την αρχή ως το τέλος. Εκ πρώτης όψεως έχει την αισθητική ενός κλειστού club. Αριστοκρατικό αλλά συγχρόνως casual, σκοτεινό και ατμοσφαιρικό. Η λίστα των κρασιών μπορεί να χαρακτηριστεί ως θησαυροφυλάκιο του παγκόσμιου αμπελώνα. Μπορείς να ξεκινήσεις με αγγλικό αφρώδες, για το οποίο μεγάλη κουβέντα γίνεται, να περιδιαβείς σε μικρά ή μεγάλα οινοποιεία του κόσμου, σε νέες ή παλιές χρονιές και να φθάσεις σε σπάνιες γαλλικές φιάλες. Η επίσκεψή μας ήταν μετά το δείπνο οπότε καθίσαμε στη μπάρα και επιλέξαμε τυριά για την αυλαία της βραδιάς μαζί με την εξαιρετική τριπλέτα ψωμιού με βούτυρο. Είχαμε μια φοβερά ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα κρασιά της Σαντορίνης με τον μπάρμαν, ο οποίος μας εντυπωσίασε με τις γνώσεις του και με το σπουδαίο τρόπο που μας καθοδήγησε στις επιλογές των ποτηριών ανάλογα με τις προτιμήσεις και το πορτοφόλι μας. Αξέχαστη εμπειρία. Την επόμενη φορά θα κάνουμε κράτηση και για φαγητό. Αισθάνομαι ότι αυτή η υπέροχη Ευγενής Σήψη μου έκλεψε την καρδιά.
Φαντάζομαι ότι από τις περιγραφές μου θα νομίσετε ότι όλο αυτό το ταξίδι οργανώθηκε για να ικανοποιήσει τα πάθη και την πείνα μας. Ε λοιπόν ναι, ακριβώς αυτό ήταν και το ευχαριστηθήκαμε κάθε στιγμή ως την τελευταία σταγόνα.
Το Λονδίνο είναι μια πόλη που θα με καλεί πάντα ως σειρήνα. Κι εγώ θα υποκύπτω ξανά και ξανά.
So long London. We shall meet again. Soon.
London City Guide
The Harp – 47 Chandos Pl, London WC2N 4HS https://www.harpcoventgarden.com/
The Churchill Arms – 119 Kensington Church St, London W8 7LN https://www.churchillarmskensington.co.uk/
The Harwood Arms, Fulham – Walham Grove, London SW6 1QP https://harwoodarms.com/
The King’s Arms, Waterloo – 25 Roupell St, London, SE1 8TB https://www.thekingsarmslondon.co.uk/
The Old Bank of England, Fleet Street – 194 Fleet St, London EC4A 2LT https://www.oldbankofengland.com/
The Mayflower, Rotherhithe – 117 Rotherhithe St, London SE16 4NF https://www.mayflowerpub.co.uk/
Ye Olde Cheshire Cheese, Fleet Street – 145 Fleet St, London EC4A 2BP
Ye Olde Mitre – 1 Ely Ct, Ely Pl, London EC1N 6SJ https://www.yeoldemitreholborn.co.uk/
The Wolseley – 160 Piccadilly, St. James’s, London W1J 9EB https://www.thewolseley.com/
Terry’s Café – 158 Great Suffolk St, London SE1 1PE https://terryscafe.co.uk/
Borough Market – 8 Southwark St, London SE1 1TL https://boroughmarket.org.uk/
Monmouth Coffee Company – 2 Park St, London SE1 9AB https://www.monmouthcoffee.co.uk/
Kappacasein – 1 Stoney St, London SE1 9AA http://www.kappacasein.com/
Richard Haward – 35 Stoney St, London SE1 9AA https://richardhawardsoysters.shop/pages/borough-market
Wright Brothers Oyster & Porter House – Stoney St, London SE1 9AD https://thewrightbrothers.co.uk/pages/borough-market-seafood-restaurant
Padella – 6 Southwark St, London SE1 1TQ https://www.padella.co/
Flor – 1 Bedale St, London SE1 9AL https://florlondon.com/
Maltby Street market – Arch 46, Ropewalk, Maltby St, London SE1 3PA http://www.maltby.st/
The River Café – Hammersmith – Thames Wharf, Rainville Rd, London W6 9HA https://www.rivercafe.co.uk/
The Wigmore – 15 Langham Pl, London W1B 3DE https://the-wigmore.co.uk/
J Sheeky – 28-32 St Martin’s Ct, London WC2N 4AL https://j-sheekey.co.uk/
Golden Chippie – 62 Greenwich High Rd, London SE10 8LF https://www.thegoldenchippy.co.uk/
Sutton and Sons – 90 Stoke Newington High Street, London N16 7NY https://www.suttonandsons.co.uk/
Poppies – 6-8 Hanbury St, London E1 6QR https://poppiesfishandchips.co.uk/locations/spitalfields/
Brick Lane Beigel 159 Brick Ln, London E1 6SB https://bricklanebeigel.co.uk/
Rochelle Canteen – 16 Playground Gardens, London E2 7FA https://www.rochelleschool.org/rochelle-canteen
Bao Soho – https://baolondon.com/restaurant/bao-soho/
Gordon’s Wine bar – 47 Villiers St, London WC2N 6NE https://www.gordonswinebar.com/
Noble Rot – 51 Lamb’s Conduit St, London WC1N 3NB https://noblerot.co.uk/
The 10 cases – 16 Endell St, London WC2H 9BD https://www.10cases.co.uk/
Diogenes the Dog – 96 Rodney Rd, London SE17 1BG https://www.diogenesthedog.co.uk/
P Franco – 107 Lower Clapton Rd, Lower Clapton, London E5 0NP https://www.pfranco.co.uk/
Sager+Wilde – 193 Hackney Rd, London E2 8JL https://www.sagerandwilde.com/
The Amicable Society of Lazy Ballerinas – 50 Fleet St, Temple, London EC4Y 1BQ https://www.apexhotels.co.uk/destinations/london/restaurants/lazy-ballerinas/
Leave a comment