Έπρεπε να γίνω 35 ετών, να γίνω ερωτικός μετανάστης και να μετακομίσω στην Αθήνα, να πάω σε μια από τις πιο boutique εκδηλώσεις γευσιγνωσίας της πόλης (Sip for a cause) για να μάθω ότι σε απόσταση περίπου 30’ από το μέχρι πρότινος σπίτι μου παράγεται ένα από τα πλέον συναρπαστικά κρασιά που έχω δοκιμάσει ποτέ.
Δεν είμαι μεγάλος fan του refosco. Και πώς να είμαι δηλαδή, αφού έχω δοκιμάσει ελάχιστες παραλλαγές του. Είμαι όμως πλέον μεγάλος θαυμαστής της συγκεκριμένης ετικέτας. Στην περίφημη εκδήλωση που ανέφερα νωρίτερα, λόγω πίεσης χρόνου είχα την δυνατότητα να δοκιμάσω λίγα και επιλεγμένα κρασιά. Αφού λοιπόν ολοκλήρωσα τον πρώτο κύκλο δοκιμής και έκλεισα με τα λευκά (δοκίμασα και την πολύ ενδιαφέρουσα Μαλαγουζιά του ίδιου οινοποιείου), ο ιδιαίτερα συμπαθητικός εκπρόσωπος μου σύστησε το αντικείμενο του πόθου.
Δοκίμασε ότι άλλο θέλεις από τα κόκκινα, αλλά πριν φύγεις γύρισε για να δοκιμάσεις αυτό.
Σοφή κίνηση εκ μέρους του, όχι γιατί σαν τελευταίο κρασί της ημέρας ήταν πολύ πιθανό να μου μείνει, αλλά κυρίως γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσω πρώτα τις υπόλοιπες επιλογές μου. Θα ήταν πραγματικά άδικο να προσπαθήσω να δοκιμάσω κάτι μετά από αυτόν τον οδοστρωτήρα.
Το Refosco Οίνοι Αδάμ είναι ένα κρασί που πραγματικά σε αρπάζει από τα μούτρα. Ένα σκληρό και ταυτόχρονα πολύπλοκο κρασί. Αν είχε ανθρώπινη μορφή θα ήταν ενας μεταλλεργάτης, με μούσια αληθινά όχι hipster, που το βράδυ γυρίζει σπίτι του και κόντρα στα αναμενόμενα διαβάζει τον Οδυσσέα του James Joyce σε δυο τρία βράδια. Μύτη και συμπύκνωση που κόβονται με το μαχαίρι, μια ζωική αίσθηση που όμως δεν θα χαρακτηρίσεις ποτέ αχαλίνωτη. Χρώμα βαθύ, σκοτεινό, σχεδόν μαύρο. Μία φιάλη που άνοιξα στο σπίτι έμεινε ημιτελής. Την επόμενη μέρα, σχεδόν 20 ώρες από την μετάγγιση σε καράφα, δοκίμασα μια γουλιά. Κανένα δείγμα οξείδωσης παρά την πλήρη έλλειψη προστασίας.
Το Αδάμ είναι ένα μικρό χωριό στις πλαγιές του Χορτιάτη από την μεριά που το βουνό συναντά τις λίμνες. Είναι μια περιοχή που γνωρίζω πολύ καλά, ωστόσο περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη φορά που θα με βγάλει ο δρόμος μου κάπου κοντά ώστε να επισκεφτώ τον τόπο δημιουργίας αυτού του συναρπαστικού κρασιού. Αν βάλεις και στην εξίσωση την πιθανότητα να συνδυάσεις μια επίσκεψη με BBQ με κρέας εκτροφής των ίδιων των οινοπαραγωγών, τότε ίσως να μια τέτοια επίσκεψη να είναι λόγος για ένα ταξίδι από μόνη της.
Θα ήθελα πολύ να μάθω αν κάποιος το δοκίμασε και η αντίδραση του ήταν κάτι πέρα του “Wow”.
Refosco 2012 – Οίνοι Αδάμ
- Περιοχή: Αδάμ Θεσσαλονίκης
- Ποικιλίες: Refosco
- Tasting Notes: Πλούσιο, γεμάτο και επιβλητικό. Μέχρι και εγώ κατάφερα να αναγνωρίσω πως πέρα από τα φρούτα, η μύτη του βγάζει δέρμα και καπνό. Σίγουρα δεν είναι το κρασί που σερβίρουν όταν ζητάς «ένα κόκκινο». Αν αγαπάς το κρασί γενικά, πρέπει να το δοκιμάσεις ειδικά.
Leave a comment