Εβίβα

Αν ο θεός Διόνυσος εκτός από κρασοκανάτα ήταν και κρεολάγνος, γεγονός που δεν αποκλείω, σίγουρα θα είχε στέκι στην εξωτική Κορινθία. Και μάλιστα χωρίς καν τις φημισμένες Κορίνθιες εταίρες, που θα θυμόταν ο θεούλης από τα νεανικά του χρόνια στην αρχαία Ελλάδα. Ένα στέκι απλό και σταράτο, σ’ ενα χωριό, που δεν είναι καν παραθαλάσσιο, σε μια πλατεία της οποίας το βασικό αξιοθέατο είναι οι λιμπιστικές γουρνοπούλες του απέναντι μαγαζάτορα. Ένα στέκι για θεούς και δαίμονες, για ντόπιους και Αθηναίους, για τσίμπημα με την οικογένεια ή λουκούλλεια εξάωρα γεύματα, για μια ωραία Νεμέα ή την πιο σπάνια Βουργουνδία. Το στέκι του θα ήταν το Εβίβα.

Οι αδερφοί Μαυρονάσιοι, ο Γιώργος και ο Δημήτρης, αποφάσισαν να δώσουν αξία στον τόπο τους και στη γειτονιά τους και να αλλάξουν εντελώς την ταβέρνα της πλατείας, επενδύοντας στην ταυτότητα αλλά και στην εικόνα του μαγαζιού, ιδίως μετά την πρόσφατη μεγάλη εσωτερική ανακαίνιση. Έχουν κέφι, έχουν μεράκι, έχουν όραμα κι έχουν και τα κότσια να το κάνουν. Για μένα αυτή είναι η ταβέρνα του σήμερα. Όμορφη και καλαίσθητη, απλή και ξεκάθαρη, με νοστιμιά ανεπιτήδευτη και αταλάντευτη σε κάθε επίσκεψη, για όλα τα βαλάντια και για όλα τα γούστα.

Τι να πω για το δικό μου αδύνατο σημείο, το απόλυτο συκώτι, ιδανικά λεπτοκομμένο, που φθάνει στο τραπέζι μας χωρίς καν να το ζητήσω; Ξέρουν οι άνθρωποι. Ξέρουν επίσης ότι πάντα θέλω τα αγαπημένα μου ονειρεμένα αρνίσια παϊδάκια. Πάντα. Καμιά φορά και για επιδόρπιο. Το νεοεισαχθέν κολασμένα προκλητικό μίνι burger σε δυο επιλογές κρέατος, black angus ή rubia gallega. Τα τρία διαφορετικά χειροποίητα λουκάνικα, οι τραγανές τηγανιτές πατάτες, η γνωστή πια σαλάτα σπανακόπιτα αποτελούν σήμα κατατεθέν. Το κοτόπουλο κοντοσούβλι είναι ικανό να χωρίσει οικογένειες καθώς τρώει η μάνα και όντως δε δίνει του παιδιού. Το αρνί σούβλας ή αντίστοιχα στη λαδόκολλα λιώνει και μαζί του λιώνεις κι εσύ και συγκρίνεται άνετα με τις καλύτερες αναμνήσεις μας από τα αλησμόνητα κυριακάτικα τραπέζια στο σπίτι. Για τους τολμηρούς/γνώστες/μερακλήδες το φρυγαδέλι και τα πρόστυχα παϊδάκια προβάτου σε στέλνουν απευθείας στον παράδεισο. Επί γης, όχι τον άλλο. Αλλιώς, αν πεινάτε ακόμα ή αν γι’ αυτό ακριβώς ήρθατε, βουτήξτε χωρίς φόβο και πάθος στις κοπές σε σιτεμένα in house μοσχάρια, κάθε τι εκλεκτό που μπορεί να βρει κανείς στο ψυγείο και στην καρδιά του Γιώργου Μαυρονάσιου, που είναι ο ιθύνων νους πίσω από τις προσεκτικές επιλογές αλλά και στο εξαιρετικό ψήσιμο. Τώρα τελευταία δε, μετά από ένα ταξίδι που πήγε με ‘κάποιους’ φίλους του στην Ισπανία κι έφαγαν λίγες/αρκετές/πολλέςπάραπολλές μπριζόλες της φημισμένης ισπανικής ράτσας Rubia Gallega και -ας το πούμε ευγενικά- τρελάθηκαν, έτσι έκανε τις σωστές κινήσεις κι έφθασε η περίφημη αγελάδα της Γαλικίας και στο Εβίβα.

Όμως ο κόσμος δε συρρέει από ολόκληρη την Κορινθία, τους όμορους νομούς αλλά και την Αθήνα μόνο για το μόσχο το σιτευτό ή για τα μάτια του Πέτρου Δημούλια, υπευθύνου της σάλας και πρώτου βιολιού στην ομάδα της εξυπηρέτησης. Το Εβίβα έγινε γνωστό για το εύρος των οινικών επιλογών. Μόνο εύρος; Φάρδος, μήκος, ύψος, απ’ όλα. Η λίστα των κρασιών είναι μόνη της λόγος επίσκεψης, με τιμές λογικές και άριστη συντήρηση. Θα βρείτε πάντα μια πολύ καλή/πάρα πολύ καλή/εξαιρετική/διαστημική φιάλη για να συνοδέψει τα μπριζολίδια και το κέφι της παρέας. Εξηγείστε τι σας αρέσει, ρωτήστε, ακούστε με προσοχή, επιλέξτε την τιμή φιάλης, που σας ταιριάζει και δε θα χάσετε. Η συλλογή έχει διαμάντια και στις προτάσεις τους πέφτουν διάνα. Σοβαρές και πολυάριθμες επιλογές από ολόκληρο τον ελληνικό αμπελώνα. Η Πελοπόννησος έχει την τιμητική της και ακολουθεί η υπόλοιπη Ελλάδα με τρέχουσες αλλά και πολλές παλιές χρονιές. Ρωτήστε και για Σαντορίνες, αν είστε σαν μια κοπέλα (φίλη μου, δεν την ξέρετε, γκουχ γκουχ) που αγαπά πολύ το ασύρτικο δίπλα στο αρνί. Ο Γιώργος είναι τρανός οινόφιλος και αιώνιος μαθητής. Έτσι ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η λίστα του διεθνούς αμπελώνα. Και εδώ σπάνε τα στερεότυπα και τα στεγανά της επαρχιακής ταβέρνας με βροντερό τρόπο. Μην κοπιάσετε να αναρωτηθείτε τι δουλειά έχει μια περίφημη Βουργουνδία ή μια vintage σαμπάνια στο Εβίβα, μια σπάνια Ριόχα ή ένας σπουδαίος Ροδανός εντός ή εκτός λίστας. Είναι εκεί για σένα, για την κατάλληλη στιγμή. Γιατί ένας θεότρελος ιδιοκτήτης ταβέρνας αποφάσισε να δημιουργήσει μια μαγική συλλογή για τον κόσμο που τον εμπιστεύεται.

Οπότε πού καταλήγουμε; Γιατί με όλα αυτά πείνασα και δίψασα. Εμείς έχουμε κάνει γιορτές, γενέθλια, επετείους, Παρασκευή βράδυ, Τρίτη βράδυ, Κυριακή μεσημέρι, μετά το γραφείο, μετά το μπάνιο, μετά το φαγητό για φαγητό. Εν συντομία αν πας, θα ξαναπάς. Το πιθανότερο είναι ότι θα μας βρεις εκεί. Δίπλα σχεδόν στο χωριό μου βρίσκεται ένας τόπος λατρείας, με καθημερινές σπονδές σφαγίων σε όποιον θεό τελικά πιστεύει ο καθένας. Am I lucky or am I lucky? Το Βοχαϊκό, δίπλα στην εκκλησία, το φαρμακείο, την πελοποννησιακή παράδοσης της γουρνοπούλας στη βιτρίνα και ένα …tiki bar, έχει αποκτήσει ένα σταθμό υψηλής κρεατοσύνης, το Εβίβα. Ευτυχώς για την Κορινθία, ευτυχώς για όλους εμάς.