H Γουμένισσα είναι μια τυπική επαρχιακή κωμόπολη της Μακεδονίας που έγινε γνωστή από τα κρασιά και τα μετάξια της, όπως μας ενημερώνει η Wikipedia. Η Γουμένισσα του Χατζηβαρύτη είναι ένα κρασί κοσμοπολίτικο, σύνθετο και η φήμη του σίγουρα ξεφεύγει από τα όρια της κωμόπολης που το γέννησε. Ωστόσο αν και ο Χατζηβαρύτης δεν ευθύνεται για την αρχική φήμη της περιοχής της Γουμένισσας, σίγουρα φέρει και θα φέρει όπως όλα δείχνουν, μεγάλη «ευθύνη» για την περαιτέρω εξάπλωση αυτής.
Η πρώτη μου επαφή με τον Χατζηβαρύτη έγινε, πού αλλού, στον Οινοχόο, και το πρώτο πράγμα που πρόσεξα φυσικά ήταν η ετικέτα του. Η επανάληψη του σχεδίου, η γραμμικότητα, η απλότητα και ταυτόχρονα η έντασή της, κρατούσαν το βλέμμα μου καθηλωμένο. Από την άλλη το όνομα. Γουμένισσα. Ο συνειρμός με τα φασαριόζικα χάλκινα, που προσωπικά ήταν το μόνο πράγμα που γνώριζα για την περιοχή, ήταν αναπόφευκτος. Σαν νεόκοπος winelover, θεωρούσα αδιανόητο μια τόσο μικρή και φασαριόζα περιοχή να είναι ικανή να βγάλει κρασιά που θα στεκόντουσαν δίπλα σε μια Νεμέα ή σε μία Ραψάνη.
Ευτυχώς για μένα, εκείνη την εποχή δεν είχα απόλυτη ελευθερία επιλογής, διαφορετικά μάλλον δεν θα είχα πιει κάτι πέρα από το αγαπημένο μου Μικροκλίμα Παπαϊωάννου. Σε μια από τις επιλογές του, ο Στέλιος, έβαλε μία φιάλη στο τραπέζι στη μπάρα και τότε ακόμα και εγώ ο άπιστος, πίστεψα. Πολύπλοκη, βελούδινη γεύση. Έντονο κόκκινο χρώμα. Αυτό που έχεις στο μυαλό σου όταν ακούς τις λέξεις κόκκινο κρασί. Ένα κρασί ισορροπημένο, γεμάτο και πλούσιο.
Όταν πρόσφατα είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά τον κ. Βαγγέλη Χατζηβαρύτη, στις λίγες κουβέντες που ανταλλάξαμε μετά την χειραψία μας, μπόρεσα να καταλάβω αυτό που ισχύει για πολλούς οινοποιούς. Το κρασί τους είναι πλήρης αντανάκλαση της προσωπικότητας τους. Αν θα έπρεπε με μία λέξη λοιπόν να χαρακτηρίσω το κρασί και τον οινοποιό, σε αυτή τη περίπτωση θα διάλεγα το «κοσμοπολίτης».
Στα παιδικά μου χρόνια μπέρδευα την Γουμένισσα με την Ηγουμενίτσα. Όποιος δοκιμάσει την Γουμένισσα, δύσκολα θα την μπερδέψει με οτιδήποτε άλλο, αυτό μπορώ να το εγγυηθώ.
Γουμένισσα 2013 – Χατζηβαρύτη
- Περιοχή: Γουμένισσα Κιλκίς
- Ποικιλίες: Ξινόμαυρο 70%, Νεγκόσκα 30%
- Tasting Notes: Κρασί με έντονο κόκκινο χρώμα, γεμάτο, με πλούσιες τανίνες. Παλαιώνει 12 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια και 6 μήνες σε φιάλες. Κρασί με σώμα και χαρακτήρα. Από αυτά τα κρασιά που θα έκανες δώρο στον γιατρό που σε εγχείρισε.
Leave a comment