Είναι έκθεση; Είναι tasting event; Είναι πάρτι; Είναι Trinity Wines. Ένα ετήσιο ραντεβού με την γκάμα κρασιών του μεγάλου δικτύου διανομής.
Η αλήθεια είναι πως τις χρονιές του κορωνοϊού μας στοίχισε η απουσία του event, η φετινή εκδήλωση όμως μας αποζημίωσε και με το παραπάνω. Δεκάδες κορυφαίοι παραγωγοί, στην κυριολεξία από κάθε γωνιά του κόσμου, σέρβιραν τα κρασιά τους και μπορώ να πω πως βγάζω το καπέλο σε όποιον κατάφερε να δοκιμάσει όλες τις επιλογές.
Κορυφαία κτήματα από τη Γαλλία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ και φυσικά επιλεγμένοι παραγωγοί από την Ελλάδα, δημιούργησαν μια πραγματική οινική φιέστα.
Ανάμεσα στα κρασιά που δοκίμασα και ξεχώρισα, υπάρχουν κάποια που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον, λίγο παραπάνω.
- Το νέο Ασύρτικο σε αμφορέα και η Natural Γουμένισσα της Χλόης Χατζηβαρύτη. Δύο κρασιά που θα φέρουν πολλά χαμόγελα στους τυχερούς που θα εξασφαλίσουν μερικές φιάλες, όταν κυκλοφορήσουν.
- To Kalupi, το νέο ερυθρό πείραμα του Βασάλτη. Ένα πεντανόστιμο καλοκαιρινό ερυθρό.
- Η Ρομπόλα Βαρέλι wild paths 2017 του Gentilini. Ο Πέτρος Μαρκαντωνάτος επέμεινε να τη δοκιμάσω και του οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη χαρά που μου έδωσε με το κρασί του.
- Το 24 του Moschopolis. Δε θα βαρεθώ ποτέ να αναφέρομαι σε αυτό το κρασί.
- Η Παραλία και το νέο Ροζέ ξινόμαυρο του Φοίβου Παπαστρατή. Είναι πραγματικά κρίμα που η Παραλία παράγεται σε τόσο περιορισμένη ποσότητα. Η φετινή χρονιά είναι ίσως η καλύτερη ever. Το ροζέ One-Off από ξινόμαυρο θα συζητηθεί πολύ όταν κυκλοφορήσει. Ένα γαστρονομικό ροζέ που κοιτά στα μάτια κάθε αντίστοιχη φιάλη της αγοράς.
- Το διαχρονικά αγαπημένο Silphium του La Tour Melas. Το δοκίμασα στο τέλος της βραδιάς, με την παλέτα μου καταπονημένη από τη δοκιμή και πάλι κατάφερε να τα καλύψει όλα. Ένα σπουδαίο ροζέ κρασί.
- Το ολοκαίνουργιο Unicorn Μούχταρο από το κτήμα Μουσών. Η ποικιλία αυτή πρέπει να δουλευτεί περισσότερο. Μεγάλη δυναμική και πολλά πρόσωπα.
- Το Liatiko Indigenous Yeast του Καραβιτάκη. Κομψό, ντελικάτο και εντελώς διαφορετικό από κάθε άλλο Λιάτικο που έχω δοκιμάσει.
- Η Ρομπόλα 2015 του Πετρακόπουλου. Δε ξέρω ποιος θα έχει την τύχη να εξασφαλίσει κάποια από τις λιγοστές φιάλες, αλλά εγώ τον ζηλεύω ήδη. Ένα μεγάλο Ελληνικό κρασί.
- Το καλιφορνέζικο Pinot Noir από την Santa Barbara του οινοποιείου Sanford.
- To Château Giscours Margot 2015, ένα εξαιρετικό Cab Based Bordeaux blend.
- To Chateau Haut-Brion 2014, ένα από τα πιο εμβληματικά κρασιά του κόσμου.
- Το διαχρονικά αγαπημένο μου super Tuscan Ad Astra, από το Nittardi.
- Το Gigondas 2020 του Chateau de Saint Cosme.
- Το εξαιρετικό Chablis του Regnard, με την αξέχαστη οξύτητα.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μία συναυλία που ταίριαζε στην δοκιμή. Φαντασμαγορικά.
Leave a comment