2019 – Ένας χρόνος γεμάτος κρασί και γεύσεις!

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου, Κυψέλη. Το θερμόμετρο έξω δείχνει 8ο και στα ηχεία παίζει Μικρούτσικος φορτίζοντας την ατμόσφαιρα. Ξέρω πως τέτοιες μέρες τα αφιερώματα στα “γιορτινά” κρασιά που θα γεμίσουν εορταστικά ποτήρια δίνουν και παίρνουν. Λίγο το συναίσθημα στην ατμόσφαιρα, λίγο η διαφορετική προσέγγιση που έχουμε για το κρασί, οδήγησαν σε μια οινική ανασκόπηση του 2019 αλλιώς.

Ιανουάριος

Ο Ιανουάριος του 2019 αν έπρεπε να περιγραφεί με μία φράση αυτή θα ήταν το #10yearschallenge. Το παγκόσμιο trend μας θύμισε τον εαυτό μας στο μακρινό 2009, όταν ακόμα τα γεμάτα βαρελάτα ερυθρά ήταν ο κανόνας και ο υποφαινόμενος δεν έκανε δειλά τα πρώτα του βήματα στον κόσμο των δοκιμών. Από εκείνη την εποχή δεν υπάρχουν πολλά που έχουν μείνει σταθερά. Άνθρωποι, καριέρες, συνήθειες, κρασιά, όλα έχουν αλλάξει. Σχεδόν όλα. Το Μικροκλίμα του Παπαϊωάννου έμεινε σταθερό, να ενώνει τις δύο εποχές.

Με ποιον το μοιράστηκα: Θέλει και ερώτημα; Με το κορίτσι. Ένα τυχαίο, κρύο βράδυ του Γενάρη, στο σπίτι μας.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστώ το 2020: Θέλει και ερώτημα; Με το κορίτσι. Οποιοδήποτε τυχαίο βράδυ, οποιασδήποτε χρονιάς.

Φεβρουάριος

Το ημερολόγιο έγραφε 9 Φεβρουαρίου όταν μπλογκερο-συνάντηση από τις λίγες έλαβε χώρα στα Headquarters του NotAnExpert. Ο συντηρητής άνοιξε χωρίς κανένα περιορισμό και βγήκαν κρασιά που θα μπορούσαν να καλύψουν πολλούς μήνες της ανασκόπησης. Αυτό που ξεχώρισε, ένα Gulfi Nerojbleo, ένα μοναδικό δείγμα Nero’d’Avola που φέραμε από το πρώτο κάπως οινικό μας ταξίδι στην Σικελία. Περίμενε υπομονετικά τον χρόνο του ώστε να ανοιχθεί για αγαπημένους φίλους.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Yamani crew! Η Μαρία, ο Νίκος και ο Γιάννης μοιράζονται το πάθος μας για το φαγητό, το κρασί και τα ταξίδια.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με τους ίδιους και ιδανικά με ακόμα μεγαλύτερη οινική παρέα. Ελπίζω το 2020 οι φίλοι οινογράφοι και οινολάτρες που θα επισκεφτούν τα HQ να είναι ακόμα περισσότεροι!

Μάρτιος

Και το όνομα αυτού, Voile d’Argile από το Domaine La Rectorie ή αλλιώς η κομψότητα σε ένα μπουκάλι. Συνόδευσε άψογα τυριά, αλλαντικά, αστεία για Touba Libre και αναφορές στο παλιό ΠΑΣΟΚ και το συνέδριο της Βόλβης.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με την Μαρία και τον Γιάννη, στο Paleo. Φίλους αγαπημένους από την Θεσσαλονίκη που κάνουν τα 504 Km να μοιάζουν βασανιστικά πολλά.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με όποιον πιστεύει ότι μεγάλο κρασί είναι μόνο όποιο έχει δυνατές τανίνες (ναι, Γιάννη, εσένα εννοώ).

Voile d'Argile από το Domaine La Rectorie

Απρίλιος

Εύκολη δουλειά η επιλογή μου για τον Απρίλιο μιας και μόλις τη 2η μέρα του μήνα ο αγαπημένος μου φίλος και οινοποιός, Φοίβος Παπαστρατής, έκανε την πρώτη του ανοιχτή παρουσίαση του “F by Foivos Papastratis”. Δικαιωματικά λοιπόν το κρασί που συνόδευσε τις μέρες και τις νύχτες μας μέσα στο 2019 περισσότερο από κάθε άλλο, παίρνει τη θέση του στην δωδεκάδα.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Την ημέρα της παρουσίασης με επιλεγμένες προσωπικότητες από τον χώρο του κρασιού. Όλες τις υπόλοιπες, με όποιο φίλο σχεδόν βρεθήκαμε σε κοινό τραπέζι.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με όλους. I’m an evangelist, I won’t deny it!

Μάιος

New York baby! Δοκιμάσαμε πολλά σπουδαία κρασιά στο ταξίδι αυτό, αλλά αφού πρέπει να διαλέξω μόνο ένα τότε δεν μπορεί να είναι άλλο από το Fossil & Till, ένα Pet Nat από την περιοχή Finger Lakes της Νέας Υόρκης. Τι και αν αρχικά ήταν απλά το welcome drink μιας ανεπανάληπτης γαστρονομικής βραδιάς, η μοναδική του γεύση ξεχώρισε με διαφορά.

Με ποιον το μοιράστηκα: Με τον άνθρωπο που με έχει οδηγήσει σε γαστρονομικά μονοπάτια που ποτέ δεν φανταζόμουν. Το κορίτσι μου εννοώ φυσικά, στο Blanca στο Brooklyn.  

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστώ το 2020: Με την Ειρήνη και τον Anthony στο Σαν Φρανσίσκο, συζητώντας τις διαφορές ανατολικής και δυτικής ακτής.

Fossil & Till

Ιούνιος

Ήρθε η ώρα για ζαβολιά. Δύο επιλογές για τον μήνα Ιούνιο γιατί όταν στο ίδιο τραπέζι υπάρχει ένα Σιγάλας Βαρέλι 2004 και ένα Σιγάλας Νυχτέρι 2013 δεν έχω κανένα σκοπό να μπω στην διαδικασία να διαλέξω. Δύο από τα καλύτερα κρασιά που έχω πιει στην ζωή μου.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με την Βάσω και τον Θάνο, δύο ανθρώπους που αποδεικνύουν ότι για να θεωρείς κάποιον αδερφικό φίλο η πολυετής γνωριμία δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με την Βασιλική, τον Θάνο, τον Γιώργο που μας γνώρισε, τη Μαρία, τον Κίμωνα, τη Μελίνα, την Αθηνά και όλη τη παρέα της Θεσσαλονίκης. Τι κρίμα που μόνο ένα Βαρέλι του ’04 υπάρχει στον συντηρητή. Θάνο θα πρέπει να το πιούμε οι  δυο μας και να μεταφέρουμε τις εντυπώσεις στους υπολοίπους…

Ιούλιος

Δύσκολος μήνας ο Ιούλιος. Μήνας αποχαιρετισμού. Ένα Σαββατιανό Παπαγιαννάκου κουμπώνει περίεργα…

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με τον Κώστα, τον Νίκο και τον αδερφό μου τον Γιώργο. Να πιούμε παρέα και να μιλήσουμε για όλα.

Σαββατιανό Παλαιά Κλήματα 2015 - Παπαγιαννάκος
Σαββατιανό Παλαιά Κλήματα 2015 – Παπαγιαννάκος

Αύγουστος

Μήνας που σε βρίσκει στην Κρήτη γίνεται να μην είναι καλός; Πόσω μάλλον όταν στην εκδρομή αυτή υπάρχει στάση στο κτήμα Μανουσάκη και γνωριμία με το Ρωμέικο του κτήματος.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με την Μερόπη και τον Θρασύβουλο, στο κτήμα τους, απευθείας μετά την αποβίβαση μας από το καράβι της επιστροφής.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με την Αλεξάνδρα Μανουσάκη και τον Αφσίν Μολάβι, ένα ζευγάρι που πιστεύω ότι έχουμε πολλά περισσότερα από το κρασί να μας ενώνουν.

Σεπτέμβριος

Olá Portugal, xώρα του vinho verde και της Touriga National. Σε ένα ταξίδι γεμάτο γεύσεις και κρασιά, ένα ταπεινό blend από την καρδιά του Douro ήταν αυτό που κέρδισε την καρδιά  μας. Arisco από την Quinta de Tourais. Ίσως το καλύτερο κρασί της χρονιάς για εμένα.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με τον νέο φίλο μας τον Guilherme, τον ιδιοκτήτη ενός  μικρού, αυθεντικού εστιατορίου στο Peso da Regua.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Η μία φιάλη που ήρθε από την Πορτογαλία, προσεκτικά τοποθετημένη ανάμεσα στα ρούχα μας, έχει γραμμένα ονόματα πάνω της. Μαντλέν και Δημήτρη, just name the date.

Arisco  Quinta de Tourais

Οκτώβριος

Δεν είμαι φανατικός φίλος του Sauvignon Blanc, όμως αυτό το  Sancerre από το Domaine Delaporte (Chavignol Blanc 2017) ήταν ένα από τα οινικά διαμάντια της χρονιάς που πέρασε. Αλλάζει άραγε η γεύση μου; Ποιος ξέρει. Ο Οκτώβριος άλλωστε ήταν μήνας αλλαγών!

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με την Βιργινία και τον Παύλο, ένα πολύ αγαπημένο μας ζευγάρι που ξέρει από αλλαγές, στο Materia Prima, στο Κουκάκι.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με τους ανθρώπους που μέσα σε αλλαγές παραμένουν οι σταθερές μου.

Chavignol Blanc 2017

Νοέμβριος

Le Roi des Montagnes Syrah. Ένα διαμάντι του στέμματος στο ποτήρι μας. Ένα κρασί που μπορεί να μετατρέψει ένα απλό βράδυ σε γιορτή.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με την Ελένη, την Αριάδνη, τον Κοσμά, το Γιάννη και το Δημήτρη, στην παρουσίαση των κρασιών του Κτήματος Παπαργυρίου, στο Steak Alive, στον Κορυδαλλό.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με κανένα. Το θέλω όλο δικό μας, ιδανικά να ανοίξουμε κάποιες από τις φιάλες στο νέο οινοποιείο του κτήματος Παπαργυρίου.

Δεκέμβριος

Ήρθε από μακριά, από πολύ μακριά. Περίμενε υπομονετικά την ώρα του στο βάθος του συντηρητή. Έπρεπε να ωριμάσουν οι συνθήκες και να βρεθούν στο σπίτι μας φίλοι αγαπημένοι, που δεν έχουμε την χαρά να βλέπουμε συχνά. Μας αποζημίωσε για την αναμονή. Barda Pinot Noir 2015, από την Παταγονία.

Με ποιον το μοιραστήκαμε: Με την Σύλβια και το Λευτέρη. Συγνώμη και τον Κόμη Σαντιγί.

Με ποιον θα ήθελα να το μοιραστούμε το 2020: Με την Νάνσυ και τον Κωνσταντίνο. Ίσως και του χρόνου, την Πρωτοχρονιά να κάνουμε ρεβεγιόν παρέα. Με εκλεκτά κρασιά σαν ενήλικες. Μέχρι τότε, lets party like it’s 1999!