20 κρασιά για το Πάσχα κάτω από 20€

Στουρναρόπετρα – Κτήμα Κίσσα

Ασύρτικο, ο άρχοντας του Ελληνικού αμπελώνα και αδιαπραγμάτευτα η καλύτερη συνοδεία για το αρνάκι στη σούβλα. Αγαπώ πολύ το Ασύρτικο, γι’ αυτό και είμαι πολύ απαιτητικός μαζί του. Σπάνια βρίσκω δείγματά του εκτός Σαντορίνης που με κερδίζουν και το Ασύρτικο του Κίσσα από την Κορινθία είναι ένα από αυτά.

Blanc de Gris – Κτήμα Τσέλεπου

Μοσχοφίλερο. Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος. Η ποικιλία που πολλοί λοιδόρησαν αλλά αρκετοί αγάπησαν και πίστεψαν πραγματικά. Ευτυχώς μέσα σε αυτούς που δεν έχασαν ποτέ την εμπιστοσύνη τους στο εμβληματικό σταφύλι της Αρκαδίας είναι και το κτήμα Τσέλεπου. Μεγάλο κέρδος για εμάς, μιας και με το Blanc de Gris έχουμε μια από τις πιο εκλεπτυσμένες εκφράσεις του Μοσχοφίλερου.

Pitys Ritinitis – Τρουπή

Εγώ, ρετσίνα δεν πίνω. Εκτός και αν είναι ο Pitys Rytinitis. Μια ωδή στην ισορροπία ανάμεσα στο ρετσίνι, την φυτικότητα, την πρασινάδα και την τραγανή οξύτητα του ασύρτικου. Δε ξέρω πώς το έχουν καταφέρει, αλλά το οινοποιείο Τρουπή είναι σίγουρα μέσα στους πιο αγαπημένους μου Έλληνες παραγωγούς. Με έχουν κερδίσει στις δύο πιο δύσκολες πίστες (ρετσίνα & μοσχοφίλερο) και αυτό, σε έναν δύσκολο καταναλωτή σαν εμένα, λέει πολλά.

Βιδιανό – Κτήμα Αποστολίδη

Μην λέμε διαρκώς τα ίδια. Θεωρώ πως το βιδιανό του Αποστολίδη είναι η καλύτερη εκδοχή της ποικιλίας και δεν θα μπορούσα να στήσω μια λίστα με Πασχαλινές προτάσεις χωρίς να το συμπεριλάβω. Ο νεαρός οινολόγος από την Καβάλα, μας δίνει ένα καθαρό, τραγανό και εξόχως απολαυστικό κρασί. Για όσους ενδιαφέρονται, το κρασί είναι ήπιας παρέμβασης.

Σκλάβα – Οινοποιείο Ζαχαριά

Σκλάβα είναι το όνομα της ποικιλίας, για να είμαστε ξεκάθροι. Δεν ξύπνησαν μια μέρα στο οινοποιείο Ζαχαριά και είπαν, πώς μπορούμε να βρούμε ένα περίεργο όνομα για ένα λευκό κρασί, με όμορφα, ντελικάτα αρώματα και απολαυστική βουτυράδα. Η Σκλάβα, μια γηγενής ποικιλία από την Νεμέα, έφτασα στα όρια της εξαφάνισης μέχρι που η οικογένεια Ζαχαριά αποφάσισε να επενδύσει σε αυτήν και πλέον περηφανεύεται για ένα μοναδικό και σπουδαίο κρασί.

Acquarella – Novus Winery

Ο Λεωνίδας Νασιάκος έχει γράψει κεφάλαια στην ιστορία του Ελληνικού κρασιού. Το πιο πρόσφατο ακούει στο όνομα Novus Winery. Τις εντυπώσεις στο σχετικά νέο οινοποιείο κλέβει η ναυαρχίδα του, αλλά αν ψάξεις καλύτερα θα βρεις αυτό το κρυμμένο ροζέ διαμαντάκι, που ισορροπεί εξαιρετικά ανάμεσα στις ντελικάτες Προβηγκίες και στα παραδοσιακά ελληνικά ροζέ με το πιο γεμάτο σώμα που θα σταθεί εξαιρετικά διπλά στο φαγητό.

Kadette Pinotage Rose – Kanonkop

Θα είναι Προβηγκία και δεν θα ‘ναι. Θα έχει όλα τα απλαυστικά χαρακτηριστικά του Γαλλικού νότου, αλλά θα είναι από μια πιο νότια προέλευση. Αρκετά πιο νότια θα έλεγα. Από την Νότια Αφρική, συγκεκριμένα. Φτιαγμένο από το πιο φημισμένο σταφύλι της χώρας, το Pinotage, στο κτήμα που δημιούργησε την ποικιλία, το Kadette Rose του Kanonkop θα σου δώσει στο ποτήρι σου όσα ψάχνεις σε ένα ελαφρύ ροζέ κρασί.

Apocalypsis – Μπαραφάκα

Δεν έχω κρύψει την αγάπη μου στο Αγιωργίτικο ποτέ. Θεωρώ πως το σταφύλι απ’ τη Νεμέα έχει όλα όσα μπορεί να ψάχνει ένας φίλος των ερυθρών κρασιών. Φρούτο, οξύτητα, σώμα, μαλακές τανίνες. Με ένα τέτοιο σταφύλι, το μόνο που χρειάζεσαι είναι έναν παραγωγό που θα το σεβαστεί, δεν θα το πνίξει στο οινοποιείο και θα σου δώσει μια καθαρή έκφραση του. Ναι, μιλάω για τον Χρήστο Μπαραφάκα και την Αποκάλυψή του.

Ξινόμαυρο Μοσχόμαυρο – Οινοποιείο Μπελίδη

Η εμπειρία μου στα ξινόμαυρα δεν είναι τεράστια. Έχω δοκιμάσει τις ναυαρχίδες, έχω απολαύσει εμβληματικά κρασιά, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να με κάνει οπαδό της η ποικιλία. Ίσως γιατί πάντα θεωρούσα πως κάτι χρειάζεται δίπλα της. Το μοσχόμαυρο ας πούμε. Ένα σταφύλι που θα μαλακώσει την αγριάδα και θα δώσει λίγη φινέτσα στις σκληρές τανίνες του ξινόμαυρου. Ένας συνδυασμός που τα αδέρφια Μπελίδη συμμερίζονται και μας δίνουν ένα απολαυστικό κρασί για να συνοδεύσεις τις κρεατοφαγίες σου.

Μ Barrique – Κτήμα Σαμαρτζή

Για τους λίγο μεγαλύτερους σε ηλικία, το “αστείο” εμ σαμπού, εμ κοντίσιονερ, μπορεί να φέρνει ένα άβολο χαμόγελο στο στόμα (με τι γελούσαμε!). Με το M Barrique όμως το χαμόγελο δεν είναι καθόλου άβολο. Το blend merlot με μούχταρο δουλεύει εξαιρετικά. Το merlot προσθέτει στο μούχταρο χωρίς να κρύβει κάτι από την εξωτική προσωπικότητα του σπάνιου ελληνικού σταφυλιού, ενώ το βαρέλι έρχεται και δένει το δεσμό τους.

Hey Malbec – Matias Riccitelli

Με τον κίνδυνο να επαναληφθώ, θα πω τα εξής: Vamos, vamos, Argentina! Vamos, vamos, Argentina!

Αργεντινή. Η χώρα που το ποδόσφαιρο και το ψήσιμο παλεύουν διαρκώς για την πρώτη θέση στην καρδιά του κόσμου. Κάπως όπως η Ελλάδα δηλαδή, με καλύτερους ποδοσφαιριστές. Από αυτή την λίγο τρελή γωνιά του κόσμου, επιλέγω ένα λίγο τρελό Malbec που όταν δοκιμάσεις θα φωνάξεις Γκολ!!!