Pinot για να ξεχνώ τον πόνο

Ήταν 1963 όταν ο Κώστας Χατζηχρήστος ως Ζήκος έλεγε τραγουδιστά “Πίιινου, για να ξιχνού τουν πόνο”, σερβίροντας κρασί στον αρραβώνα του κυρ-Παντελή. 60 χρόνια αργότερα, το καταφανώς πειραγμένο μυαλό μου, έπαιζε την ατάκα στο repeat κάθε φορά που στο ποτήρι μου έμπαινε η αγαπημένη μου ερυθρή ποικιλία. Pinot, για να ξεχνώ τον πόνο λοιπόν.

Πέντε Pinot Noir που ήπια την χρονιά που μας πέρασε και με έκαναν να ξεχάσω, όχι μόνο κάθε πόνο, αλλά ακόμη και το όνομά μου.

Vosne-Romanee Meo-Camuzet 2018 & 2016

Βουργουνδία, Côte de Nuits, Vosne-Romanée. Σαν να λέμε, NBA, Chicago Bulls, MJ, αλλά για Pinot Noir. Απλά ότι καλύτερο υπάρχει εκεί έξω. Το κρασί αυτό είχα την μεγάλη τύχη να το πιώ δύο φορές μέσα σε μία χρονιά. Δύο διαφορετικά vintages, το ’18 και το ’16, δύο αξέχαστες εμπειρίες.

Την βραδιά του εορτασμού των γενεθλίων μου, μια φιάλη του 2018 με έκανε να ξεχάσω τον πόνο του να γίνεται κάποιος 40 (για δεύτερη φορά), ενώ ένα βράδυ στην Villa Incognito, στην Τρίπολη, μια φιάλη του 2016 έσβησε με μιας τον πόνο των χιλιομέτρων της επιστροφής.

Sur La Cote Domaine Ganevat 2019

Κι αν σου κάτσει, έλεγε η διαφήμιση του Τζόκερ. Κάπως έτσι λοιπόν, έκατσε. Όχι το τζόκερ, αλλά κάτι κοντινό. Μια φιάλη από τον οινοποιό μύθο Jean-François Ganevat. Ένα Pinot από το Arbois του Jura. Ένα μεγαλειώδες κρασί που σε κάνει να απορείς πως μπορεί ένα τόσο ντελικάτο κρασί να σου δίνει τέτοιες καρατιές.

Το βράδυ που ο Διονύσης του Materia Prima το έφερε στο τραπέζι μας, με έκανε να ξεχάσω αμέτρητα μέτρια κρασιά που δοκιμάζουμε κατά καιρούς, προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τα κρυμμένα οινικά διαμάντια.

Pinot Noir 2020 Sonoma County – Williams Selyem

Δεν ξέρουν παιδιά οι Αμερικάνοι. Δεν τους κόβει από κρασί. Μόνο κάτι fruit bombs γεμάτες αλκοόλ και ζάχαρη. Η πρόταση αυτή είναι τόσο αληθής όσο και ο αρραβώνας του κυρ-Παντελή  με την νεαρά Λίτσα. Τα Κρασιά του William Selyem είναι ποίηση σε υγρή μορφή. Τελικά ίσως κάτι να ξέρουν οι Αμερικάνοι.

Όταν το ποτήρι του εν λόγω κρασιού ακούμπησε τα χείλη μου, ξέχασα μονομιάς τον πόνο των  40 δολαρίων ανά ποτήρι που κόστιζε σε ένα από τα κορυφαία wine bar του San Francisco.

Pinot Noir 2020 Russian River Valley Twomey

Μην τα λέμε όλη την ώρα παιδιά. Δε ξέρουν από μπάλα οι άνθρωποι. Ειδικά εκεί στη κοιλάδα του Russian river, Pinot φυτεύουν, μαλαγουζιά τους βγαίνει. Μιλάμε για μυρωδιάδες. Πέρα από την πλάκα, η περιοχή φημίζεται για τα Pinot της και το συγκεκριμένο δείγμα από το οινοποιείο Twomey είναι απλά επικό.

Όταν το δοκίμασα ξέχασα τον πόνο της αναχώρησης. Βλέπεις όταν είσαι ήδη  δύο εβδομάδες στη California αρχίζεις να πιστεύεις ότι η μέρα αυτή δε έρθει ποτέ. Θα ζήσεις κάτω από τον ήλιο της δυτικής ακτής για πάντα, πίνοντας Pinot και τρώγοντας burrito. Και τότε, άξαφνα, χωρίς να το περιμένει κανείς, βλέπεις πως σε πέντε μέρες μια πτήση σε περιμένει. Ένα ποτήρι ακόμα παρακαλώ.

24 Moschopolis 2017

Όποιος θέλει μπορεί να με πει εμμονικό. Δε ξέρω αν θα έχει δίκαιο, αλλά θα το βρω κατανοητό. Το 24 είναι ένα κρασί που το έχω αγαπήσει σφόδρα, ίσως γιατί είναι μια από αυτές τις ιστορίες που κανονικά δε θα έπρεπε να συμβούν βάσει προδιαγραφών. Ελληνικό Pinot; Σοβαρά τώρα; Κι όμως. Από σύντομο ανέκδοτο έγινε μεγάλο love story.

Όταν το ήπια τελευταία φορά, μια ζεστή φθινοπωρινή νύχτα στο Εβίβα, ξέχασα τη βαθιά ριζωμένη αντίληψη μου πως Pinot και Riesling δεν πρέπει να καλλιεργούνται στην Ελλάδα.