Τα ταξίδια της καραντίνας

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στον Οινοχόο της Καθημερινής στις 06/06/2020.

Προσμένοντας το καλοκαίρι με ανυπομονησία, βάζω τις πινέζες μου στο χάρτη, ανοίγω ταξιδιωτικούς οδηγούς και σχεδιάζω με προσοχή και επιμέλεια το τέλειο τριήμερο. Απλώς αυτή τη φορά με την οργιάζουσα -λόγω εγκλεισμού- φαντασία μου ως βασικό σύμμαχο. Σαν τα χιλιόμετρα ή τα χρήματα να μην παίζουν πια κανέναν ρόλο.

Η πρώτη μας στάση θα είναι πάντα η μεγάλη αγαπημένη, η Νέα Υόρκη και φθάνοντας πεινασμένοι από το μακρύ ταξίδι θα σταματήσουμε πρώτα πρώτα για φόρτιση μπαταριών στο Russ&Daughters για το καλύτερο bagel με σολωμό του σύμπαντος κόσμου ή δίνουμε πάσα στους πιο κλασικούς να περάσουν στη διπλανή είσοδο για να απολαύσουν οργασμικό pastrami sandwich στο Katz Deli. Είμαστε στη γειτονιά, οπότε θα περάσουμε μια βόλτα από το θησαυροφυλάκιο φυσικών κρασιών Ten Bells για λίγα στρείδια με ένα ποτήρι αφιλτράριστο αφρώδες Blonde και μια επιλογή αμερικανικών τυριών (κωδικός Oma και Cayuga blue). Φεύγοντας βόλτα με τα πόδια ως τη Financial District για το απαραίτητο bourbon από την ατελείωτη λίστα του φοβερού bar Dead Rabbit.

Το σούρουπο θα μας βρει στο Παρίσι να προλαβαίνουμε οριακά το ηλιοβασίλεμα στο Trocadero με θέα τον Πύργο με τα φωτάκια του να ανάβουν όσο το φως αργοσβήνει. Στη συνέχεια καλμάρουμε την πείνα μας -γιατί μας έφαγαν τα υπερατλαντικά!- στο υπέροχο μπιστρό Coinstot Vino στο Passage de Panoramas επιλέγοντας εκλεκτούς μεζέδες από το μαυροπίνακα και ειδικά το pluma de cochon με ένα ποτήρι gamay Lard, des Choix. Κλείνοντας τη βραδιά στο Le Syndikat  για ένα πολύ γαλλικό cocktail, όπως το Saix en Provence με τις λεβάντες του και το Armagnac του γιατί αφενός επονομάζονται δίκαια ‘Organisation de Défense des Spiritueux Français’ και αφετέρου είμαστε έτοιμοι για αλλαγή σκηνικού πάλι. Το πρωί φεύγουμε για Λονδίνο.

• 

• 

• 

Αδιαμφισβήτητα η μέρα οφείλει να ξεκινήσει με full αγγλικό πρωινό στο Terry’s Café πριν από την καθιερωμένη επίσκεψη στην Tate Modern, στη συνέχεια πεζή ως το Maltby street market για νοστιμιές απ’όλο τον κόσμο. Μπορείς να επιλέξεις διαλεχτά gyoza ή λαχταριστά falafel με διεθνή προσανατολισμό, διαφορετικά επιμένεις αγγλικά και προτιμάς το πιο βρετανικό decadent grilled cheese sandwich όλων των εποχών με αγγλικό stilton, bacon και chutney αχλάδι. Για να αποφύγεις το ψιλόβροχο παίρνεις ταξί και φθάνεις στο Noble Rot για να ξεπλύνεις με εκλεκτά κρασιά τα γαστριμαργικά αίσχη που προηγήθηκαν. Εκεί αν είσαι τυχερός βρίσκεις θέση στη μπάρα και αφήνεσαι απλώς στις προτάσεις του οινοχόου.

Το απόγευμα κατηφορίζουμε στο Πόρτο για να ρομαντζάρουμε παραποτάμια με touriga nacional από το Douro στο Quay wine bar με θέα στη γέφυρα και την απέναντι ακτή Vila Nova de Gaia με τα φημισμένα port houses. Αν αναρωτιέσαι, ναι, αυτή είναι η δική μου αίσθηση του ρομάντζου, ειδικά όταν συνοδεύεται από φαγητό. Οπότε μπορείς να πεταχτείς στη πανέμορφη μινιατούρα Taberna Dos Mercadores για να ολοκληρώσεις την εμπειρία. Η ημέρα όμως δεν τελείωσε εδώ. Σαββατόβραδο και έχουμε κράτηση για δείπνο στη Λισαβόνα. Είμαστε αποφασισμένοι να ‘εισπνεύσουμε’ μοντέρνα πορτογαλική κουζίνα στο Belcanto με το απίθανο tasting menu του Jose Avillez. Η βραδιά συνεχίζει στο Bairro Alto με παλαιωμένα alvarinho στο Grapes and Bites και κλείνει μετά από ένα old fashioned στο σκοτεινό και βελούδινο A Parodia.

Το πρωινό μας βρίσκει στη Ρώμη να απολαμβάνουμε μυρωδάτο espresso στο Sant’ Eustachio δίπλα στο Πάνθεον. Αυτή την πόλη αξίζει να την περιδιαβείς με λιακάδα αλλά ξέρετε, ακόμα και το χαλαρό βάδισμα κουράζει, οπότε επιβάλλεται μια ήσυχη στάση στην Enoteca Il Piccolo στα πέριξ της φασαριόζικης piazza Navona για ένα δροσερό ροζέ frizzante Lambrusco και μια burrata με τοματίνια και ελιές. Στη συνέχεια pasta υψηλών προδιαγραφών στο All’Oro, που συνοδεύεται από το Ognostro, ένα aglianico, που δεν πρέπει να χάσεις και δε θα ξεχάσεις.

Η ταξιδιωτική διάθεση δε μας εγκαταλείπει και φθάνουμε στην πρωτεύουσα της Σικελίας. Εκεί για τους οινόφιλους η επιλογή είναι το Pizzo e Pizzo για aperitivo ή και early dinner. Χωρίς καθυστέρηση παραγγέλνουμε το φημισμένο πλατώ τυριών και αλλαντικών, χαζεύουμε τους απίθανους συντηρητές που καλύπτουν ολόκληρο τον απέναντι τοίχο και ξεκινάμε με ένα prosecco για να καταλήξουμε στη nero d’Avola του Gulfi. Και καθώς η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο, ένας τρόπος υπάρχει να τελειώσει αυτή η μαγική τριήμερη περιήγηση.

• 

• 

Ο τρελός αυτός κύκλος κλείνει ξανά. Επιστροφή στη Νέα Υόρκη για δείπνο στη Blanca. Η καλύτερη επιλογή γιατί δε χρειάζεται να αναρωτηθείς για τίποτα παρά μόνο για το κρασί σου. Εμείς υποκύψαμε στη σαγήνη του αμερικάνικου Riesling Fossil & Till. Όσο για τα είκοσι πιάτα, αυτά είναι ικανά να σου αποδείξουν ότι υπάρχει παράδεισος επί γης. Αν το πρωί, προτού πάρουμε το μακρύ δρόμο της επιστροφής επιθυμούμε ένα σνακ για το δρόμο, γρήγορη στάση στη Juliana στο Brooklyn για μια (ολόκληρη) πίτσα. Υπερβολικό θα σκεφθείτε; Μετά τη δοκιμή τα ξαναλέμε.

Κάποιες φορές κάνουμε σχέδια με προσμονή αλλά αυτά δεν τελεσφορούν. Όπως φέτος ας πούμε. Η καρδιά και το μυαλό μας είναι ευτυχώς γεμάτα εικόνες. Ονειρεύομαι ήδη τον επόμενο προορισμό. Εσείς;